Kathy

Hier vind je de vertalingen van ervaringen van andere vrouwen
Plaats reactie
Claudia
Site Admin
Berichten: 859
Lid geworden op: 16-12-2007 20:07

Kathy

Bericht door Claudia » 20-05-2008 22:42

Ik liet de Mirena iets meer dan een jaar geleden plaatsen. In het afgelopen jaar, ben ik steeds méér niet 'mezelf'.... ik wilde in bed kruipen en niks meer doen. Mijn relaties met iedereen veranderden-mijn man, ouders, kinderen, buren, werk. Ik werd een kluizenaar. Mijn huid zag er ongezond uit, het deed pijn wanneer je mijn huid aanraakte, mijn lichaam deed pijn als dat van een 80-jarige vrouw. Ik had het de hele tijd heet. Ik voelde me vier maanden zwanger. Ik kon vaak nauwelijks de trap opkomen. Ik weeg op dit moment ongeveer 77 kilo en ben 1.68 meter. Bij de controle 6 weken na de bevalling, had ik alle zwangerschapskilo's er af op 3.6 kilo na. Een paar maanden later kreeg ik Mirena, en voilá kwam 6,8 kilo aan gedurende de volgende paar maanden. Het was een cumulatief effect... over de volgende verscheidene maanden, raakte mijn gezicht gezwollen, en mijn haar, huid en borst werden extreem vet. Ik kon niet meer goed nadenken en de dag doorkomen. Ik kon simpele dingen niet meer onthouden. Wat me uit bed deed komen was dat ik wist dat mijn kinderen naar buiten waren gegaan en ik wilde niet dat ze de straat op zouden rennen. Ik wist dat er iets niet klopte, maar het kwam niet bij me op dat het de Mirena kon zijn. Ik ging naar mijn huisarts met klachten van EXTREME vermoeidheid. Ik dacht dat het misschien mijn schildklier kon zijn. De dokter deed drie bloedonderzoeken: TSH, mono en algemeen bloedonderzoek. Alles kwam terug als zijnde normaal. De arts wilde me aan de anti-depressiva zetten en adviseerde me om in therapie te gaan. Niet dat ik daar op tegen ben, maar het klonk gewoon niet als de oplossing. Ik ging naar een andere dokter voor een second opinion. Die wilde me ook aan de antidepressiva zetten. Ik wilde niet maskeren wat er aan de gang was. Ik wilde het tot op de bodem uitzoeken. Er was een reden waarom ik me zo voelde. Ik was mezelf niet maar dacht echt niet dat antidepressiva het antwoord waren. Ondertussen, maakte ik een afspraak voor mijn jaarlijkse bezoek aan de gynaecoloog. De spiraal deed af en toe pijn, ik was me er steeds van bewust met scherpe stekende pijnen, en mijn man kon het tijdens gemeenschap voelen. Dus ik ging daar naar binnen, denkend dat ik er aardig zeker van was dat ik zou vragen om hem te verwijderen.
En nog steeds schreef ik al deze dramatische veranderingen niet toe aan de Mirena. Toen ik de dramatische toename van mijn gewicht zag nadat de spiraal was geplaatst, werd ik vastbesloten. Ik wilde hem er ter plekke nog uit hebben. Tot mijn verrassing, vreugde en opluchting, voelde ik mij onmiddelijk beter in mijn buik. Die avond, deed ik mijn spijkerbroek aan en hij zat losser.. Mijn lichaam was in een constante opgezwollen/PMS toestand, door de kunstmatige progesteron. Binnen een paar dagen had ik 2,3 kilo verloren en mijn spijkerbroek ging nog steeds losser zitten. Het is nu nog maar 6 dagen geleden, maar iedere dag voel ik me meer en meer mezelf. Mijn gewicht daalt, ik heb meer energie. Ik wil weer in de tuin werken, een hobby waar ik niet langer van genoot toen ik de spiraal nog had, ik wil weer gaan wandelen en aan lichaamsbeweging doen, waarvoor ik eerst geen energie had. Ik voel me beter in mijn vel, gek om te zeggen, ik weet het. Voordat de spiraal werd verwijderd, voelde mijn vel 'oncomfortabel'. Mijn buren zagen mijn gewichtsverlies en de al zichtbare verandering in mijn voorkomen. Ik kan me weer met mijn kinderen bezighouden en aan hun behoeften tegemoet komen, terwijl ik het hiervóór nauwelijks redde. Ik weet dat het nog meer tijd gaat kosten, om van deze vreselijke acné af te komen, het resterende overgewicht, de vette huid enzovoort, maar ik ben er 100% zeker van dat al deze veranderingen in mijn lichaam en stemming door de Mirena zijn gekomen. Vandaag, begint er een hoofdpijn op te komen. Ik denk dat het komt omdat mijn lichaam te veel kunstmatig progesteron bevatte, wat de natuurlijke, oestrogeen balans onderdrukte. Ik moet nu weer mijn normale hormoonfucties terugkrijgen. Ik verwacht wel wat ups en downs, maar ben heel blij dat hij er uit is en op de weg naar herstel. Één ding dat ik me afvraag is, waarom artsen de Mirena zo aanbevelen? Ik vroeg om de koperspiraal en ze stuurden me in de richting van de Mirena, zelfs toen ik borstvoeding gaf. Waarom waarschuwen artsen hun patiënten niet voor de mogelijkheid van een depressie en de hele lijst met andere problemen die ik had en die zo veel andere vrouwen melden? Ik ben erg blij dat ik niet ben begonnen met de antidepressiva omdat ze hun eigen bijwerkingen hebben, en ik zou veel meer moeite hebben gehad om bij de wortel van het probleem te komen. Pas toen ik de spiraal had laten verwijderen heb ik gegoogled op bijwerkingen van de Mirena en me gerealiseerd dat duizenden en duizenden vrouwen hetzelfde als ik hebben meegemaakt....

Kathy (kinderkat) medications.com 18 mei 2008
Moeder van 4 kinderen, drie keer Mirena (in 2001, 2003 en 2007)

Plaats reactie