Nina's verhaal

Hier vind je de vertalingen van ervaringen van andere vrouwen
Plaats reactie
Claudia
Site Admin
Berichten: 859
Lid geworden op: 16-12-2007 20:07

Nina's verhaal

Bericht door Claudia » 08-01-2008 14:44

Afgelopen april is bij mij de tweede Mirena geplaatst. De vorige werd op dezelfde dag verwijderd na vijf jaar met weinig problemen. Voordat ik naar het ziekenhuis ging, maakte de gynaecoloog een echo om te kijken of de eierstokcyste die hij tijdens mijn jaarlijkse controle twee maanden geleden had gevonden er nog zat. De cyste zat er nog en de arts besloot een laparoscopie uit te voeren bij het plaatsen van de Mirena. Ik voelde me de volgende dag prima (toen ik eindelijk wakker werd) en herstelde goed. Van de gynaecoloog mocht ik zes dagen niet werken en ik overwoog serieus om eerder te gaan werken (zo gek was ik echter niet ;o)...
Op 1 mei begonnen de hechtingen eruit te komen en ik begon een vreemde pijn in mijn achterste te voelen. Een paar dagen later kon ik niet goed zitten en later kon ik zelfs niet lopen zonder pijn. In de auto gaan zitten deed enorm pijn aan mijn achterwerk. Haarnestcyste (sinus pilonidalis)!!! Mijn huisarts gaf me wat medicijnen, maar die hadden geen effect...dus sneed hij de cyste open in zijn spreekkamer - au! Ik liep rond met een drainagebuisje in de wond, dat een week lang dagelijks moest worden schoongemaakt door een verpleegster. Vreselijk...tegelijkertijd begon ik pijn te krijgen in mijn linkervoet, in de hiel. Een vreselijke pijn straalde uit naar mijn rechter heupgewricht - van het gewricht omlaag naar mijn dij. Vervolgens kreeg ik pijn in mijn rechtervoet: de gewrichtsband vanaf de buitenkant van de enkel. Deze pijn was constant en nam toe als ik liep. Ik ging naar de huisarts, deze zei dat ik plantaire fasciitis in mijn hiel had en dat ik de gewrichtsband van mijn rechtervoet had verrekt. Injectie in mijn hiel...ik denk dat ik in drie weken wel meer dan vijftien keer naar de huisarts ben geweest!
Controle bij de gynaecoloog - zes weken na plaatsing van de Mirena - nog een eierstokcyste - 5,6 cm
Bloed getest omstreeks juli
Mijn apotheker raadde aan om naar een internist te gaan. De pijn was constant, ik liep als een oude vrouw, op de tenen van mijn linkervoet en strompelend. De pijn ging ook naar mijn rechterschouder. Hoewel de haarnestcyste weg was, was de pijn in mijn stuitje nog steeds vreselijk. Ik moest op een kussen zitten en kon het bed niet goed opmaken - ik kon het dekbed niet schudden.
In juli ging ik naar de internist: urine en bloed waren in orde. Hij had geen antwoorden voor me en stuurde me naar een orthopeed. Er werd een röntgenfoto van mijn linkervoet gemaakt en een echo van mijn rechterheup. Hij gaf een cortisoninjectie in mijn heup en zei dat hij niets vreemds zag. Op dat moment gebruikte ik malariapillen die ik had gekregen van de internist...en Arthrotec. Eerst gebruikte ik de Arthrotec twee keer per dag en later was één per dag voldoende. Het is een medicijn voor artritis. Arthrotec verminderde de pijn en ik gebruikte het dagelijks sinds eind juli/begin augustus. In oktober ging ik uit wanhoop naar een homeopaat. Hij gaf me wat pillen en poeders: geen verandering. In november begon mijn maag geïrriteerd te raken van de Arthrotec - geweldig om gewicht te verliezen. Ik vond het curezone-forum en soortgelijke forums op internet en ging op 10 december naar mijn gynaecoloog om de Mirena te laten verwijderen. Het verwijderen kostte maar tien minuten. Twee dagen na de verwijdering kreeg ik zwaar bloedverlies, dit duurde ongeveer drie dagen en sindsdien heb ik regelmatig last van spotting. De pijn is de heup is erg verminderd. De schouder is nog steeds een probleem en met mijn linkervoet kan ik nog niet heel veel wandelen. De dag na verwijdering ben ik met de Arthrotec gestopt, maar ik ben er de 24e weer mee begonnen, voor mijn voet en mijn schouder. Ik werd de 24e wakker uit een droom waarin ik vreselijk pijn in mijn linkerzij had, in de buurt van de nieren. Overdag ging het wel en ik nam wat pijnstillers. Rond 16.00, we stonden op het punt naar mijn ouders te gaan op kerstavond, nam de pijn toe. Ik ging naar het toilet en voelde me koortsig. Ik voelde me slecht en de pijn nam nog wat toe. Ik dacht dat ik doodging. Op het bed liggen...terug naar het toilet...ik voelde me misselijk en gaf over. Zweterig en koortsig van de hele beproeving. Nadat de misselijkheid afnam, voelde ik me beter. 20 minuten later voelde ik me weer normaal: er was een eierstokcyste geknapt... Hetzelfde gebeurde een jaar geleden in de week tussen Kerst en Oud en Nieuw. Alleen voelde ik het laatste keer in het gebied van mijn linker eierstok.
Het is 17 dagen geleden en ik heb geen Mirena-‘crash’ gehad, gewoon de kerstdrukte en -frustraties met de familie. We zoeken momenteel naar een andere vorm van anticonceptie - zonder hormonen!
;o)
Nina


Dit verhaal van Nina vind je terug op Curezone. Bedankt, Mo ;)
Moeder van 4 kinderen, drie keer Mirena (in 2001, 2003 en 2007)

Plaats reactie