3 weken na verwijdering
Geplaatst: 30-09-2008 22:41
Het is nu 3 weken geleden dat het verwijderd is (na ruim 1,5 jaar) en wat voel ik nu allemaal?
Direct na de verwijdering trok de mist in mijn hoofd aardig op, mijn opgezette buik werd ook al rap minder. De eerste dagen een forse bloeding en 2 weken lang enorme hoofdpijnen. Oh ja ook mijn honger gevoel en vreetbuien werden aanzienlijk minder. Ja, ja dat is waar, mijn woedeaanvallen zijn ook in frequentie afgenomen! Gelukkig tref ik ook niet meer hele plukken haar in de borstel aan 's morgens én 's avonds. Het is allemaal niet weg maar wel minder.
Maar mijn spierpijn is veel erger geworden en zeker de pijn in mijn onderrug. Ik ben vreselijk moe, soms al vrijwel direct na het opstaan weer. 's Avonds lig ik nooit meer wakker, ik val accuut als een blok in slaap en slaap véél dieper dan het afgelopen jaar. Oh ja... ik vind het ook niet meer eng 's nachts alleen te zijn, iets wat ik vroeger ook niet kende maar sinds november vorig jaar wel. Ik dacht dat het te maken had met het nieuwe huis, waar de mogelijkheid er volop leek te zijn om aan alle kanten binnen te komen .
Ik geloof dat ik gehoopt had al veel verder te zijn in mijn proces, vooral een stuk van mijn energie weer terug gekregen te hebben. Maar als ik mijn verhaal terug lees is er best wel wat gebeurd. Maar het blijkt maar weer eens geduld is niet mijn sterkste kant en er is nog een weg te gaan. Ook hoop is dat wanneer ik over 14 dagen stop met mijn antibiotica, na gebruik van 9 maanden, mijn vele blaas- en nierbekken ontstekingen wegblijven!
Afgelopen weekend had ik ineens weer zo uit het niets de pest aan de hele wereld en een enorm 'mat' gevoel. Ik was op!
Ik lees hier op de site dat, hoewel de klachten zeker niet als sneeuw voor de zon verdwijnen, toch veel mensen al redelijk snel hun energie weer terug hadden. Klopt dat en wat zou de reden kunnen zijn dat dat bij mij wat achter blijft?
Bedankt en sterkte allemaal met het herstel Bibi.
Direct na de verwijdering trok de mist in mijn hoofd aardig op, mijn opgezette buik werd ook al rap minder. De eerste dagen een forse bloeding en 2 weken lang enorme hoofdpijnen. Oh ja ook mijn honger gevoel en vreetbuien werden aanzienlijk minder. Ja, ja dat is waar, mijn woedeaanvallen zijn ook in frequentie afgenomen! Gelukkig tref ik ook niet meer hele plukken haar in de borstel aan 's morgens én 's avonds. Het is allemaal niet weg maar wel minder.
Maar mijn spierpijn is veel erger geworden en zeker de pijn in mijn onderrug. Ik ben vreselijk moe, soms al vrijwel direct na het opstaan weer. 's Avonds lig ik nooit meer wakker, ik val accuut als een blok in slaap en slaap véél dieper dan het afgelopen jaar. Oh ja... ik vind het ook niet meer eng 's nachts alleen te zijn, iets wat ik vroeger ook niet kende maar sinds november vorig jaar wel. Ik dacht dat het te maken had met het nieuwe huis, waar de mogelijkheid er volop leek te zijn om aan alle kanten binnen te komen .
Ik geloof dat ik gehoopt had al veel verder te zijn in mijn proces, vooral een stuk van mijn energie weer terug gekregen te hebben. Maar als ik mijn verhaal terug lees is er best wel wat gebeurd. Maar het blijkt maar weer eens geduld is niet mijn sterkste kant en er is nog een weg te gaan. Ook hoop is dat wanneer ik over 14 dagen stop met mijn antibiotica, na gebruik van 9 maanden, mijn vele blaas- en nierbekken ontstekingen wegblijven!
Afgelopen weekend had ik ineens weer zo uit het niets de pest aan de hele wereld en een enorm 'mat' gevoel. Ik was op!
Ik lees hier op de site dat, hoewel de klachten zeker niet als sneeuw voor de zon verdwijnen, toch veel mensen al redelijk snel hun energie weer terug hadden. Klopt dat en wat zou de reden kunnen zijn dat dat bij mij wat achter blijft?
Bedankt en sterkte allemaal met het herstel Bibi.