Dag 1 - na een operatie van ruim 2 uur ben ik waker en terug geplats na recovery afdeling. Bij mij is gelukt na 6 jaar in mij buik zitende spiraaltje eruit helemaal compleet te krijgen. Wat ben ik blij mee.
Terug gezien is tot nu toe alles goed gegaan.Zelfde dag ben ik thuis gekomen. Had ik geen pijn(klijn beitje) kun ik wel lopen, eten en drinken. Maar ik had tog wel last van shoederpijn. Was ik op volgende ochtends om 5 uur ogestaan en gelemaal niet geslapen.
Dag 2 - wel andere gevulens. Het rarste is dat ik me pas dan beseft dat ik geoperierd was. Wat was ik moe... En de pijn op mij scholder nog niet weg...Mij zontje heb zijn best die dag gedaan en wel Diploma B voor zwemen gegald.
Wat ben ik trots op heb - zonder ons, hij was tog in staat goed te zwemen. Dag 3 - wat had ik lekker geslapen... Nog niet moelijk lopen en geen kracht, maar dat is normaal na zo lange operatie onder narcosa. Die avond had ik ok niet goed gelapen.
Dag 4 - ging ik smidags naar mij werk. Heel vorzichtig en langzaam. Nog last gegad van die schoederpijn...
Dag 5 - werken.
Ik was wel bang, maar is mij gelukt om vol te houden. Vorzichtig een langzaam, maar tog wel beter. Wat ik heel rar vind is dat ik kribels heb aan de plek waar die spiraaltje is gewest, maar daar heb ik geen snijtje - die is aan de linkere kant. Vandaag - ik voel me beter, nog steeds klijn beitje moe maar meer mijzelf. Vandaag ben ik vrij - gewoon geel rustig aan toe. Wel de washmaschine gedrijd.
Zoo gaat met mij langzaam beter. Ik besef dat ik gewoon moet acceptiren dat wel een groot operatie is gewest!Gelukig hoef ik ook niet naar de huisarts voor de draadjes die zijn wel zelfoplosend. Ben ik ook van plaan straks ook eerste dushe te nemen, ben ik zat van die natte doekje.P.S Danke wel Mo dat je mij die tijd steunt een altijd vraagt hoehat het met mij.
Ik weit nog niet hoe lang zal het duren om weer normal te zijn... Dat maak mij niet vroliker, maar mischien moet ik het idei voor een andere kind tog los laten.