update na 4 weken: meer verbetering dan ik besefte

Hier kun je beschrijven hoe het sinds de verwijdering van de Mirena met je gaat. Post hier al je updates!
Plaats reactie
Gargamel
Nieuweling
Berichten: 16
Lid geworden op: 05-05-2011 15:10

update na 4 weken: meer verbetering dan ik besefte

Bericht door Gargamel » 08-06-2011 18:08

Hallo,

Na verwijdering van de mirena op 10 mei j.l. vond ik het tijd worden om weer eens een update te plaatsen. Er is veel gebeurd in positieve zin sinds het ding verwijderd is en ik kan nu zelfs genieten van het feit dat als iemand me vraagt hoe het met me gaat, dat ik hartgrondig en oprecht "goed" kan zeggen. Na verwijdering zijn zelfs "klachten" die ik niet als klacht zag duidelijk geworden!

De belangrijkste verbeteringen voor mij zijn de volgende:
- Normalisering van de bloeddruk-die was binnen twee dagen meer dan goed en is niet meer boven de 130/80 geweest
- Langzamerhand afname van de pijn op de borst en aan m'n ribben
- Significante afname van de hartkloppingen/overslagen (zo nu en dan nog, maar niet meer dagen aan één stuk door)
- Geen pijnlijke borsten/oksels meer
- Het schroeiplekje op m'n schouderblad is langzamerhand verdwenen, kan nu weer rechtop lopen en beter ademen
- De druk op en pijn aan mijn linkeronderbuik is verdwenen
- De plotselinge gewichtsafname is tot stilstand gekomen (>10 kilo gewichtsverlies in 5 maanden tijd)
- Nauwelijks nog opvliegers
- Beter humeur (vrolijker, wat minder "gloom, doom and sadness), minder wazig, minder paniek, minder fragmentarisch in mijn denken en spreken (was vaak van de hak op de tak bezig en verloor mezelf in mijn gedachtenkronkels) en m'n geheugen verbetert ook. Al heeft dat als nadeel dat ik me soms besef hoe idioot/agressief/irreëel ik me gedragen heb en wat voor ongenuanceerde uitspraken ik gedaan heb waardoor ik nu niet zoveel zelfvertrouwen heb, onzeker ben en me soms zelfs te pletter kan schamen :oops:
- Betere huid, beter haar; beiden zijn minder droog en beginnen langzamerhand weer wat meer aan te voelen zoals het hoort. Minder schilfers, het voelt zachter...eindelijk niet meer het gevoel dat er een laag eelt op m'n oogleden zit!
- Voel me niet meer opgejaagd/opgefokt
- Geen stijve, krachteloze linkerarm meer; geen gevoelloze of tintelende voeten/benen meer
- Hou geen vocht meer vast
- Geen infectie meer gehad, geen vieze geurtjes, geen nare afscheiding
- M'n sexdrive begint weer een beetje terug te komen

Klachten die iets verbeterd zijn:
- Heb wat meer energie, iets minder vermoeid
- Iets minder last van haaruitval (ik hoop dat dit nog verder zal verbeteren; het is ongeveer met 1/3 afgenomen)
- Iets minder last van mijn gewrichten (maar goed, ik heb ook artritis dus het kan sowieso vriezen/dooien)
-Iets minder vaak kramp in voeten/kuiten

Wat (nog) niet verbeterd is, is de mannelijke beharing. Als ik het z'n gang laat gaan kweek ik niet alleen een baard en snor, maar ook borsthaar. Ik hoop dat dat nog zal verminderen...

Ik merk ook veranderingen van dingen die ik niet als klacht beschouwde, zoals urineproductie. Gedurende het gebruik van de mirena is het er langzaam ingeslopen: ik hoefde nog maar twee keer per dag te plassen en dan nog niet overdreven veel (ik hoefde ook vaak pas een uur of vijf, zes na het opstaan naar de wc). De urine stonk dan ook heel erg en was erg donker. Pas nu ik weer "normaal" moet plassen besef ik dat dat toch niet helemaal normaal was.
-heb geen last meer van vaginale droogte (dacht dat dat aan het ouder worden lag)
-geen pijnlijke, rauwe orgasmes meer én minder moeite om een orgasme te bereiken
-mijn zicht verbetert, heb eigenlijk geen leesbril meer nodig en heb veel minder last van wazig zien (een soort vlies over m'n oog-ook hiervan dacht ik dat het ouder worden een rol speelde)

Wat ik weer heb teruggekregen aan klachten: zo nu en dan zware hoofdpijn, zo nu en dan acné en obstipatie. Dat is wat ik ken, en na de klachten van mirena ben ik blij om mijn eigen, "gezonde" menstruatieklachten weer te kunnen omarmen. Het stelt niets voor vergeleken bij de mirena...

Het klinkt nu alsof het één grote stijgende lijn is geweest-dat is het niet, het gaat nog steeds met ups and downs, maar wel met duidelijk véél meer ups. Ik ben hoopvol gestemd en het voelt gewoon zoooooo goed om elke dag een stukje dichter bij de persoon die ik echt ben te komen! Vind het alleen erg lastig om mensen die ik gekwetst heb of waar ik me onbeheerst/raar bij heb gedragen onder ogen te komen. Ik zal ook echt moeten gaan werken aan het opdoen van nieuw zelfvertrouwen; zelfs nu nog zijn de artsen niet overtuigd (het welbekende "placebo" effect). Ik weet niet hoe het gelopen zou zijn als ik dit forum niet had gevonden.
Nogmaals ontzettend bedankt Claudia en Mo!

En heel veel sterkte voor alle mensen die zoekend en/of miskend zijn m.b.t. hun klachten!

Hartelijke groeten,
Gargamel

Gargamel
Nieuweling
Berichten: 16
Lid geworden op: 05-05-2011 15:10

Vandaag weer wat minder...menstruatie op komst?

Bericht door Gargamel » 09-06-2011 15:07

Zoals ik gisteren al schreef is het niet een constante stijgende lijn geweest, al wekte ik de indruk misschien wel. Zo nu en dan wat angst/paniek, soms nog een lichtere uitvoering van de hartkloppingen en dergelijke...Maar vandaag zit ik weer in m'n emotional rollercoaster. Krijg dan achteraf het besef dat ik onhandige uitspraken heb gedaan (heb serieuze communicatieproblemen gekregen in mijn "mirena-jaren") en word dan geplaagd door extreme schaamte en schuldgevoel. Zo ook vandaag...huilbuien, angst dat ik bepaalde sociale contacten voorgoed verziekt heb, verlies van vertrouwen en soms ben ik gewoon kwaad op mezelf voor de dingen die ik gedaan of gezegd heb. En boos dat ik vóórdat ik de mirena liet plaatsen mijn huiswerk niet goed gedaan heb, want dit forum was er al ruim vóór die tijd. Kortom: vandaag heb ik weer een goeie dip te pakken. Ik hou mezelf voor dat dit wel weer over zal gaan en dat dit misschien het teken is dat m'n menstruatie er aan komt. (Heb nog geen menstruatie gehad na die eerste onttrekkingsbloeding.) Iemand nog tips of hoopgevende opmerkingen? Ik kan er vandaag wel een paar gebruiken... :(

Alvast bedankt,
Gargamel

mo
Expert
Berichten: 597
Lid geworden op: 03-01-2008 10:55

Bericht door mo » 09-06-2011 22:46

Sterkte met je dip...als het inderdaad door de aankomende menstruatie komt, zul je je erna weer stukken beter voelen!

Tja, en over dat huiswerk zo werkt de menselijke geest he. Je leest het van tevoren wel, maar je denkt dat zal mij niet overkomen.

Groetjes,
Mo

anina
Nieuweling
Berichten: 18
Lid geworden op: 18-05-2011 19:48

Bericht door anina » 13-06-2011 11:51

Gargamel , ik hoop dat het alweer beter met je gaat?
Jouw verhaal heeft me gesteund, om door te drammen richting verwijdering,
mijn huisarts zag het niet zitten om div. redenen (medische risico berekeningen). Ik kreeg met tegenzin een verwijzing naar de gyn in de hoop dat die het uit mijn hoofd kon praten.
Hoe hoog mijn bloeddruk was weet ik niet eens, vond het ook vreemd dat de huisarts dit niet heeft gemeten toen ik met vocht klachten kwam. Maarja hij wilde ook niet geloven dat ik vocht vast hield, het was gewoon vet volgens hem.
Toch raakte ik na verwijdering binnen een week 4 kilo kwijt. ( de rest van de 8 zit er nog, dat zal wel echt vet zijn)

Verder merk ik dat andere klachten die ik het afgelopen jaar niet aan mirena had gelinkt, ook enorm zijn afgenomen. Met name het trage denken en handelen, ik had geen overzicht, vergeetachtig en zoooo moe. Omdat de mirena bij mij kort na een CVA werd geplaatst, dacht ik dat het daarvan kwam.

Overdag gaat het nu stukken beter, 's avonds ben ik nog regelmatig opgebrand, maar dan heb ik overdag wel veel meer gedaan. Ook merk ik nu pas net als jij , hoe "ver weg" ik egenlijk wel was het afgelopen jaar en neem het me zelf kwalijk dat ik het zover heb laten komen. Een verprutst jaar door zo'n rotding na al zoveel medische ellende. Ik heb veel dingen laten verwaarlozen, omdat ik met veel moeite ons gezin met jonge kinderen draaiende wist te houden. Ik schaamde me echt dat het zo moeizaam ging.

Achteraf ben ik blij, dat ik zoveel aankwam, anders was ik nu ook zo'n "tevreden" gebruikster.
En alle psychische klachten hadden een verkeerde oorzaak gehouden.

Ook ik wil iedereen van dit forum, Mo en Claudia enorm bedanken, ons gezin lijkt weer toekomst te krijgen!

Gargamel
Nieuweling
Berichten: 16
Lid geworden op: 05-05-2011 15:10

Bericht door Gargamel » 15-06-2011 17:08

Hoi Mo en Anina,

Sorry voor de late reactie-heb even een dipje gehad van een paar dagen. Niet zo erg als mét Mirena, maar ik had toch wel even zo'n "o jee, het zal toch niet" gevoel erbij. Heb inmiddels ook maar teunisbloemoliecapsules erbij gehaald ter ondersteuning; heb nog steeds geen menstruatie gehad maar wel het gevoel dat het eraan zit te komen...van mij mag het losbarsten-de ijzertabletten liggen al klaar.

Anina, ik vind het heel erg voor je hoe jouw arts met je klachten om is gegaan. Het is misschien wel voor de hand liggend om te denken dat het restverschijnselen van een cva zijn (en naar mijn idee is dat toch ernstig genoeg om te onderzoeken) maar ik ben van mening dat artsen zeker moeten weten en niet alleen maar denken. Het gaat wel om het leven en de gezondheid van een ander en het lijkt me niet professioneel als een arts (al is het uit onwetendheid) daar risico's mee neemt. Ben blij dat je het geluk hebt gehad een gynaecoloog te treffen met verstand van zaken en hoop dat je herstel voorspoedig verloopt!

De laatste reumatoloog die ik bezocht keek me ook vaak wat bevreemd aan toen ik mijn verhaal probeerde te doen en leek soms moeite te hebben om haar lachen in te houden-maar ze onderzocht mijn klachten wél. (In tegenstelling tot twee andere artsen die niet verder kwamen dan "hmmm, tja, tja".) En zij ontdekte dus de hoge bloeddruk, gewichtsafname, afwijkende lymfeklier én knobbel in mijn borst. Duidelijk géén psychosomatische klachten dus. Zij was ook degene die me vroeg naar eventuele anticonceptie (wordt inderdaad vaak "vergeten" omdat het geen "echte medicijnen" zijn), wat mij dan weer triggerde om eens te gaan googlen op "mirena + klachten", wat me weer naar dit forum leidde.

En wat betreft de schuldgevoelens en schaamte...tja, ook dat herken ik heel erg Anina! Ik denk alleen niet dat we onszelf ermee moeten blijven slaan-hoewel ik het ook heel erg vind hoe ik me soms heb gedragen en zover bij mezelf vandaan dreef (in dat opzicht zijn de gaten in mijn geheugen misschien nog wel een vermomde zegen :wink: ) en de verloren tijd, verloren werk, vrienden en familie, al die klachten, de angst en paniek, dat allemaal zooo zinloos en onnodig was. Ik sta er nog vaak bij stil maar ik wil ook weer doorgaan. Het kan alleen niet altijd zo snel als ik zelf zou willen, maar ook dat zal ik moeten accepteren-anders blijft het leven moeilijk, denk ik. Ik heb mezelf beloofd om wat aardiger voor mezelf te zijn en probeer de kleine dingen te zien en te waarderen. Proberen mezelf en mijn leven weer op te bouwen (en zelfvertrouwen, ook niet onbelangrijk). Ik hoop dat het jou ook gaat lukken om je leven weer op de rit te krijgen-zo te lezen ben je daar ook al hard mee bezig. :) Had ik trouwens gelezen dat jij ook vóór de mirena aan de microgynon zat? Heb je daarvoor nog andere anticonceptie gehad? Ik vraag het even omdat ik veel klachten had van microgynon wat dan weer een van de redenen was om de mirena te plaatsen...Puzzelstukjes, zal ik maar zeggen.

Als ik nieuws heb plaats ik wel weer een update...voor nu in ieder geval nog een fijne middag/avond en veel succes met het verwerken van alle narigheid-maar vooral met het terugkrijgen van de regie over je eigen lichaam en leven!

Warme groeten,
Gargamel

lubien
Ervaren Forumlid
Berichten: 30
Lid geworden op: 05-06-2011 20:09

Bericht door lubien » 15-06-2011 21:47

hoi gargamel

voor ik de mirena nam had ik ook de microgynon 30 en nu terug kijkend ook veelklachten.
en heb 2 jr lang paroxetine(depresiva) geslikt. en ook d bekende klachten -lage rug klachten -heupklachten - slecht slapen .en nog meerdere die staan wel bij voorstellen.
heb sinds 10 juni de spiraal er uit dus ben benieuwd ,de huisarts gelooft het niet echt dat de mirena de oorzaak is.
nou ja tijd zal het uitwijzen

gr:Monique
39 jr,wil graag mezelf weer zijn

Gargamel
Nieuweling
Berichten: 16
Lid geworden op: 05-05-2011 15:10

Bericht door Gargamel » 17-06-2011 18:30

Hoi Monique,

Dank je voor je reactie! Je was me al eerder opgevallen op dit forum vanwege je herkenbare en aangrijpende onderschrift. Zo'n klein, maar veelzeggend zinnetje...Ik hoop dat je snel jezelf weer zult zijn!

Ik ben zelf van marvelon via trigynon en microgynon naar mirena gegaan (steeds hogere dosering levonorgestrel, zie ik nu). Heb ook aan de antidepressiva gezeten (eerst eveneens paroxetine, later zoloft/sertraline). Misschien is het toeval, maar de meest ernstige klachten die ik had zijn met een letterlijke en figuurlijke klap losgebarsten exact een week nadat ik gestopt was met de antidepressiva en hebben meer dan een jaar geduurd, tot de mirena verwijderd werd. Ik zou bijna gaan denken dat de antidepressiva een aantal van de bijwerkingen van het levonorgestrel heeft gemaskeerd. Had oxazepam tegen de angsten en temazepam om te kunnen slapen... Gebruik nu alleen nog antireumatica en zelfs de zware pijnstillers tegen m'n gewrichtspijnen heb ik in de afgelopen weken maar één keer hoeven gebruiken. Geen angst (ook mede door het verdwijnen van lichamelijke klachten) en ik slaap prima! Ook voor mij geldt dat ik rustig moet afwachten of deze verbeteringen blijvend zijn en zo door zullen ontwikkelen, maar de resultaten tot nu toe zijn veelbelovend en hoopgevend.

Ik hoop dat het met jou ook steeds beter gaat, dat je herstel voorspoedig zal verlopen en dat je je steun en erkenning krijgt-al is het niet van de arts, dan wel van iemand anders (al dan niet op dit forum). Heel veel sterkte en ik hoop dat alles zich ook voor jou in positieve zin zal ontwikkelen.

Veel succes en hoopgevende ervaringen toegewenst,
Gargamel

lubien
Ervaren Forumlid
Berichten: 30
Lid geworden op: 05-06-2011 20:09

Bericht door lubien » 18-06-2011 11:56

Gargamel schreef:Hoi Monique,

Dank je voor je reactie! Je was me al eerder opgevallen op dit forum vanwege je herkenbare en aangrijpende onderschrift. Zo'n klein, maar veelzeggend zinnetje...Ik hoop dat je snel jezelf weer zult zijn!

Ik ben zelf van marvelon via trigynon en microgynon naar mirena gegaan (steeds hogere dosering levonorgestrel, zie ik nu). Heb ook aan de antidepressiva gezeten (eerst eveneens paroxetine, later zoloft/sertraline). Misschien is het toeval, maar de meest ernstige klachten die ik had zijn met een letterlijke en figuurlijke klap losgebarsten exact een week nadat ik gestopt was met de antidepressiva en hebben meer dan een jaar geduurd, tot de mirena verwijderd werd. Ik zou bijna gaan denken dat de antidepressiva een aantal van de bijwerkingen van het levonorgestrel heeft gemaskeerd. Had oxazepam tegen de angsten en temazepam om te kunnen slapen... Gebruik nu alleen nog antireumatica en zelfs de zware pijnstillers tegen m'n gewrichtspijnen heb ik in de afgelopen weken maar één keer hoeven gebruiken. Geen angst (ook mede door het verdwijnen van lichamelijke klachten) en ik slaap prima! Ook voor mij geldt dat ik rustig moet afwachten of deze verbeteringen blijvend zijn en zo door zullen ontwikkelen, maar de resultaten tot nu toe zijn veelbelovend en hoopgevend.

Ik hoop dat het met jou ook steeds beter gaat, dat je herstel voorspoedig zal verlopen en dat je je steun en erkenning krijgt-al is het niet van de arts, dan wel van iemand anders (al dan niet op dit forum). Heel veel sterkte en ik hoop dat alles zich ook voor jou in positieve zin zal ontwikkelen.

Veel succes en hoopgevende ervaringen toegewenst,
Gargamel
hoi

nou das niet nks wat je schrijf.
denk zelf wel eens als mijn situatie met ex(die pdd-nos heeft)anders was geweest of ik dan ook paroxetine had geslikt ten aanzien van de klachten,maar dat is achteraf.
Ben blij dat ik de paroxetine niet meeer slik.

Heb ook 3 kids met een beperking:van adhd de 2 jongens en een verstandelijk beperking en een dchter met pdd . maar in mijn achter hoofd had ik meer werk met ex en relatie.

En wauw dat je de zware pijnstiller veel minder vaak hoef te gebruiken.

tja en begrip voor je situatie die zal ik wel hier krijgen ,of je moet toevallig iemand tegen komen.

thanks en jij ook succes

gr:monique :wink:
ken 1 iemand v/d fitnis maar das toeval als je elkaar tegen komt,maar via haar ben ik op onderzoek uitgegaan wat de mirena allemaal doet met je lichaam.
39 jr,wil graag mezelf weer zijn

lady d.
Ervaren Forumlid
Berichten: 64
Lid geworden op: 19-09-2011 14:03

Bericht door lady d. » 29-09-2011 14:59

Hoi Gargamel,

Sorry toch een post d.d. juni 2011

Whatever nog steeds benieuwd hoe het momenteel met je gaat :o

Wipkip
Ervaren Forumlid
Berichten: 84
Lid geworden op: 19-09-2011 09:18

Bericht door Wipkip » 03-10-2011 09:01

Ik ben ook benieuwd naar je vorderingen Gargamel! :)
Dit forum gebruik ik als een soort dagboek om mijn gevoelens van me af te schrijven. Of je je wel/niet herkent in dit verhaal is natuurlijk de vraag. Hopelijk heb je er toch iets aan.

Plaats reactie