Pagina 1 van 9

Angstaanvallen, stemmingswisselingen

Geplaatst: 17-12-2007 14:01
door Claudia
Al vrij snel na de plaatsing van de Mirena (na de geboorte van mijn vierde kindje, begin dit jaar) kreeg ik last van angsten. Voor allerlei dingen. Ik was bang dat er iets met de kinderen zou gebeuren, ik was bang dat ik zelf niet lang genoeg zou leven om mijn kinderen te zien opgroeien. Ik kreeg last van stemmingswisselingen. Het ene moment enorm vrolijk en optimistisch, dan plotseling zonder aanwijsbare reden erg boos of verdrietig. Kleine tegenslagen werden opgeblazen. Mijn man heeft heel wat te verduren gehad. Ik gedroeg me soms onmogelijk. Van een lieve optimistische meid veranderde ik in een wisselvallige bitch die overal boos om werd. Iedereen om me heen zei dat het kwam door ons drukke gezin. Door relatieproblemen. Door teveel hooi op mijn vork. Door het ontzwangeren, was het geen postnatale depressie? Toen ik ten einde raad naar de huisarts ging, en daar zelfs de mirena als optie nog noemde, zei hij dat dat het waarschijnlijk niet was, gaf me antidepressiva en stuurde me naar de psycholoog.

En plotseling zag ik het patroon. Na de geboorte van mijn derde kind, eind 2002, werd mij ook de Mirena aangeprezen als HET anticonceptiemiddel. Weinig hormonen, 5 jaar lang beschermd. Dus heb ik hem genomen. En binnen een paar maanden zat ik bij de huisarts, kreeg ik antidepressiva en moest naar de psycholoog. En nu gebeurde precies hetzelfde me nog een keer!
De relatie met de vader van mijn derde kind was toen (in 2003) ook erg moeizaam geworden. Ik was alleen nog maar boos en angstig. Tegen het einde van dat laatste jaar met mijn ex voelde ik helemaal niets meer, alleen nog maar afkeer en boosheid. Het draaide uiteindelijk uit op een echtscheiding.
En het leek er sterk op dat dit met mijn huidige relatie ook zou gaan gebeuren.

Ik ben gaan zoeken op het internet, en vond tot mijn verbazing een schat aan informatie. Van al die vrouwen aan wie ook is verteld dat het de Mirena niet kon zijn. Al die vrouwen die ook plotseling last kregen van angstgevoelens, depressies, stemmingswisselingen. Aardige, normale vrouwen die in een bitch veranderden. Vrouwen die dachten dat ze een ziekte hadden, omdat ze allerlei rare verschijnselen kregen.

Mijn Mirena heb ik nu bijna drie weken geleden laten verwijderen en ik voel me nu al heel wat beter. Af en toe nog last van hormoonschommelingen, maar dat accepteer ik als iets wat nog wel even kan duren. Het duurt soms tot een half jaar voordat alle verschijnselen weg zijn. Soms zelfs nog langer. Ik vind het prima, want ik ben blij dat ik hem kwijt ben. Negen van de tien vrouwen heeft geen klachten, maar tot die gelukkigen behoor ik niet. Helaas. Ik ben benieuwd of er meer van jullie zijn die dit soort klachten hebben gekregen nadat de Mirena werd ingebracht.

Geplaatst: 16-02-2008 11:58
door bloem
Hoe herkenbaar!!!
Ik heb na de bevalling van mijn jongste ook voor de Mirena gekozen, vanwege de lage afgifte van hormonen.
Nou, sindsdien kreeg ik steeds meer depressievere gevoelens, voelde me erg opgejaagd, had woede aanvallen, kon niets meer verdragen!!!
Dit heb ik nooit in verband gebracht met de Mirena, er was altijd wel iets anders wat de oorzaak kon zijn.
Ontzwangeren, verandering in het gezin door komst tweede kind, stress op het werk, noem maar op.

Uiteindelijk ben ik zelfs bij een psycholoog beland voor mijn depressieve klachten. Uiteindelijk is mijn Mirena verwijderd omdat ik behoorlijke menstruatieklachten had gekregen, en tot mijn grote verbazing voelde ik me binnen twee maanden een heel ander mens. Ik kon toen ook stoppen met de therapie bij de psycholoog!

Ik heb dit pas in verband gebracht met de Mirena toen ik twee jaar later bij toeval op een forum stuitte over "klachten na de Mirena"
Toen vielen alle puzzelstukjes op hun plaats!!!!

Ik voel me nu helemaal top! Nooit meer een Mirena voor mij! En ook geen andere hormoon troep!

Ik denk dat je zeker niet de enige bent Claudia!
Gaat alles nu weer goed met jou?

Geplaatst: 16-02-2008 12:33
door Claudia
Hoi Bloem, welkom op dit forum! :D En bedankt voor het delen van je ervaringen :wink:

Met mij gaat het nu een stuk beter. Op een schaal van 100% zou ik zeggen dat ik nu, na twee-en-een-halve maand, op 80% herstel zit :wink: Geen doemgedachten meer, geen angsten, geen boosheid, geen depressie, de lucht is helemaal opgeklaard! Ben ook meteen gaan afbouwen met de antidepressiva en dat gaat prima :wink: Over een week of vier ben ik ook daar helemaal vanaf :wink: Ik merk het eigenlijk alleen nog vlak voor de menstruatie, dan krijg ik weer wat last van labiliteit en voel me wat 'down'maar dat duurt maar een paar dagen en dat gaat weg als de menstruatie is begonnen. Dat is iets wat ik altijd al had dus ook vrij normaal voor mij.
Het rare is dus dat je een doos pillen krijgt en naar de psycholoog wordt gestuurd, terwijl er in feite niets aan de hand is met je, behalve dat je geestelijk ondermijnd wordt door een stoornis in je hormoonhuishouding veroorzaakt door de Mirena. En DAT wordt helaas niet (h)erkend door heel veel artsen (omdat het bij veel vrouwen wel goed gaat).
Wat ik ook erg vind is dat veel vrouwen denken dat ze bijvoorbeeld een postnatale depressie hebben, en wat jij daar ook al noemde, dat het aan allerlei mogelijke andere oorzaken wordt toegeschreven door jezelf en door anderen, behalve aan de Mirena. Terwijl er ZO veel vrouwen zijn die zo'n ding na de geboorte van hun kindje krijgen!
Ik heb het gevoel dat ik niet goed heb kunnen ontzwangeren, het kostte zo veel moeite om me weer mens te voelen, eigenlijk heb ik ook nu pas het idee dat dat herstelproces eindelijk echt op gang is gekomen.
Ik ben blij dat jij nu ook weet waar jouw problemen vandaan kwamen. Het maakt je zo onzeker als er iets met je gebeurt dat je niet in de hand lijkt te hebben, omdat je geen idee hebt waar het vandaan komt. Als je het dan eenmaal weet is dat best een opluchting he?

Groetjes,

Claudia

Geplaatst: 01-05-2008 11:32
door Jose
Hallo allemaal,

Jemig... dat ik dit niet eerder gelezen heb...
Hoe herkenbaar idd!!
Ik heb 1 april (nee geen grapje) Mirena laten plaatsen en dacht dat het de oplossing voor mij zou zijn. Heb in het verleden de pil gebruikt maar kreeg door de hormonen last van stemmingswisselingen en heel erg hoofdpijn en af en toe angstig. Ik vergat de pil ook heel vaak en nam 2 tegelijk in. Men dacht toen dat het daarvan kwam. In ieder geval had ik nu gekozen voor Mirena vanwege minimale hormonen en dat het zich zou concentreren in de baarmoeder. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik voor de plaatsing ook last had van depressieve gevoelens, maar juist druk bezig was met mezelf om zaken op te lossen. Vanaf de dag van plaatsing heb ik elke dag gebloed en voelde me met de dag meer naar. Ben naar de huisarts geweest en gevraagd of dit aan Mirena kon liggen want had gevoelsmatig het idee dat mijn depressieve gevoelens en angsten verergerd werden door Mirena. Er werd blaasontsteking geconstateerd, kreeg antibiotica, eerste antibiotica sloeg niet aan, dus tweede (zwaardere) kuur, ik werd me daar toch angstig!! Ik zei gelijk dat ik dit niet was, het voelde alsof iets de overhand kreeg ofzo... Heel eng! Eergisteren ben ik naar de huisarts geweest en gezegd dat ik graag wilde dat het spiraaltje eruit ging, omdat ik sterk het idee had dat alles versterkt werd door spiraaltje. In de bijsluiter had ik ook gelezen dat depressiviteit een bijwerking kon zijn. In de bijsluiter staat ook iets over dat als een patient neerslachtig is en Mirena gaat gebruiken en vaker controle door de huisarts moet plaatsvinden. Zegt ook al iets over het middel denk ik. De huisarts heeft het spiraaltje eruit gehaald eergisteren. Nu ben ik ineens meer gaan bloeden, meer dan daarvoor. Ik voel me nog steeds met pieken angstig en heb enorme doemgedachten. Maar het is fijn (ook al klinkt dat nu raar) om te lezen dat er meer vrouwen zijn die dit zo ervaren in combinatie met Mirena! Sjonge!!

@Claudia: Hoe lang heeft het bij jou geduurd tot je je weer iets beter ging voelen??

Geplaatst: 01-05-2008 20:18
door Claudia
Hoi Jose,

Welkom op het forum :D
Het heeft bij mij toch wel een aantal weken geduurd voordat ik echt voelde dat ik in een stijgende lijn zat. Ik ben nu vijf maanden mirena-vrij en ik voel me heel goed. Alleen in de week vóór de menstruatie heb ik nog last van licht depressieve klachten en nog héél af en toe angstgevoelens, en bij de Mirena had ik die iedere dag! Van veel vrouwen hoor je dat het na de eerste menstruatie, wanneer de eigen cyclus weer op gang is, vooruit begint te gaan. Eigenlijk moet je wat dat betreft dus die eerste tijd zo goed mogelijk zien door te komen, en dat kun je het beste doen door zo veel mogelijk stress te vermijden, gezond te eten en veel water te drinken, en op tijd te gaan slapen. Ook vitamine B complex kan ondersteuning bieden.
Dat je nu nog angsten en doemgedachten hebt, is heel herkenbaar. Je bent immers nog maar net van de Mirena af. Wat mij hielp is, wanneer ik weer een angstaanval voelde opkomen, meteen te denken: "oh ja, dat komt door de mirena, het zijn mijn hormonen" Dan probeerde ik wat afleiding te zoeken of, als dat niet werkte, ging ik even liggen om mijn ademhaling weer diep en rustig te krijgen.

Ik vind het trouwens heel knap dat je zelf de link voor wat betreft je klachten hebt gelegd met de Mirena, en dat je de Mirena hebt laten verwijderen. Dat je nu meer bent gaan bloeden is normaal. Dat gaat waarschijnlijk na een paar dagen weer over, en dan ga je op weg naar je eerste cyclus :wink: Het kan zijn dat je eerstkomende menstruaties nog niet weer helemaal zijn zoals je ze gewend was vóór de Mirena. Dat heeft allemaal te maken met het nog niet weer helemaal op orde zijn van je hormoonhuishouding. Voor de één gaat dat wat sneller dan voor de ander. Het kan al met al wel zo'n zes maanden duren voordat je je weer helemaal de oude voelt.
Hou je ons op de hoogte van hoe het je de komende tijd vergaat? Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte!

Groetjes,

Claudia

Geplaatst: 02-05-2008 15:58
door Jose
Hoi Claudia,

Ik zat al niet zo lekker in mijn vel en sinds die Mirena werd het al heel snel veel erger, dus het moest wel de Mirena zijn.
Het helpt idd door te denken wanneer ik me rot en angstig voel dat het de hormonen zijn.
Weet jij of er uberhaupt iets is qua medicatie als je hormoonhuishouding niet goed werkt? Ik heb wel eens vaker tegen de huisarts gezegd dat ik het idee had dat het met mijn hormonen niet goed zit, maar krijg daar nooit echt duidelijk antwoord op.

Het bloeden is nu na een paar dagen iets minder. Verder heb ik de klachten wel nog, maar ik geef het nog de tijd tot mijn eerste menstruatie (zoals je al zei)

Maar jij hebt dus al verschillene malen geprobeerd om in de media aandacht te krijgen voor dit fenomeen?
Ik had nl. ook gelijk zoiets van: ik moet hier iets mee om Nederland of wie of wat dan ook duidelijk maken dat het troep is!!

Hoe gaat het nu verder met jou?

Groeten Jose

Geplaatst: 03-05-2008 20:09
door Claudia
Hoi José,

Er zijn wel een aantal dingen die je hormoonhuishouding zouden kunnen helpen reguleren, maar die vallen meestal in het alternatieve circuit. Voor een echt uitgebreid hormoononderzoek zou je naar een endocrinoloog (hormoonspecialist) moeten, maar eerlijk gezegd weet ik niet of die hier iets mee kan. Wellicht dat die ook weer synthetische hormonen zou gaan voorschrijven voor problemen, omdat die weer in de medische hoek zit.

De alternatieve middelen die ik bedoel zijn bijvoorbeeld:
-Agnus Castus (monnikspeper), een kruid dat zorgt voor regelmatige, normale menstruaties bij vrouwen met klachten (dat wordt tenminste beweerd. de werking is wel bewezen maar of je baat hebt bij het middel kun je maar op 1 manier achter komen, dat verschilt per vrouw):Agnus Castus
-bio-identieke progesteroncreme deze creme smeer je gedurende een bepaalde periode in je cyclus op je lichaam. de natuurlijke progesteron die er in zit komt in je lichaam en helpt als 'tegenhanger' voor een teveel aan oestrogenen. Op het forum voor Hormonale Disbalans kun je hier veel informatie over vinden. Zelf heb ik dit ook geprobeerd maar ik was te gevoelig voor de creme. Veel vrouwen op het H.D. forum hebben er echter baat bij:
Forum Hormonale Disbalans
-Acupunctuur Ook door middel van acupunctuur kunnen bepaalde klachten verlicht worden. Meer daarover kun je vinden op de site van de Nederlandse Vereniging voor Acupunctuur: NVA

Ik heb inderdaad geprobeerd om aandacht te krijgen voor dit probleem, van Tros Radar heb ik een bericht terug ontvangen dat men het in het archief heeft gestopt en er wellicht te zijner tijd op terugkomt. Ook heb ik een bericht naar Eén Vandaag gestuurd, maar daar heb ik geen reactie op ontvangen. Daarnaast heb ik het Lareb, het Nederlands Huisartsen Genootschap en de Landelijke Huisartsen Vereniging aangeschreven. Het Lareb was vrij positief en benadrukte dat zo veel mogelijk vrouwen hun bijwerkingen op hun site moeten melden. Het Nederlands Huisartsen Genootschap beloofde er een wetenschappelijk medewerker op te zetten. De Landelijke Huisartsen Vereniging heeft niet gereageerd.
Binnenkort wil ik een aantal landelijke dagbladen benaderen, al is er maar één die er een artikel in ziet, dan bereik je toch veel mensen :wink: En daar gaat het om!

Met mij gaat het verder een stuk beter dan vijf maanden geleden. Ik ben nog niet helemaal klachtenvrij, met name in de week vóór de menstruatie heb ik nog wat klachten. Maar lang niet zo veel als toen ik de Mirena nog had :wink:

Groetjes,

Claudia

Geplaatst: 06-05-2008 12:50
door Jose
Ik ben nu een week van de Mirena af en ik merk wel degelijk verschil. Het ging een paar dagen de goede kant op, maar vanaf vanochtend was het weer even mis. Je merkt gewoon dat het iets anders is dan normaal. Maar goed... de gedachte dat het van de Mirena komt is wel troostend. Mijn blaas speelt wel weer op... Verder ben ik blij dat ik het ding geen jaren in mijn lijf heb gehad en probeer me dan ook te richten op dat het binnenkort een stuk beter zal gaan :wink:

Hoe gaat het met jullie klachten??

Geplaatst: 07-05-2008 13:37
door jacqueline
Hoi Jose

Bij mij is het 2 maanden geleden dat het mirena spiraaltje is verwijderd. Ik heb het spiraaltje bijna 1 jaar gehad. Had al snel klachten maar in februari begon de psychiche klachten. Vooral die angsten waren erg eng vond ik. Nu 2maanden verder gaat het wel iets beter ik heb een dagboekje bij gehouden en de laatste tijd zitten er ook een paar goede dagen tussen dus het gaat vooruit. Ik ben bij een acupuncturist en slik kruidenpillen. Mij menstruatie zit er weer aan te komen dus ik krijg dan toch weer wat klachten terug maar ik merk wel dat het minder is dan bij de vorige menstruatie. Ook denk ik Jacq niets aan de hand je bent niet gek het zijn je hormonen. Stapje voor stapje gaan we vooruit let maar op. Sterkte.

Groetjes Jacqueline

Geplaatst: 08-05-2008 19:14
door Jose
Hoi Jacqueline!

Fijn om ook te lezen dat andere mensen het ook zo ervaren. Het is inderdaad een kwestie van afwachten en de tijd maar doorkomen.Ik probeer wel zoveel mogelijk dingen te blijven doen. Werk ook wel (al is dat soms heel moeizaam bij een vergadering zitten terwijl er ineens zo'n unheimisch gevoel komt opzetten) maar ik probeer gewoon vol te houden. Het gaat ook wel langzaam beter merk ik. Ik ga zo maar weer ff de tuin in :lol: (omspitten haha)

Groet Jose