Pagina 1 van 2

Gigantische paniek aanvallen en zweet buien

Geplaatst: 08-04-2010 17:03
door sharon2003
Hoi,

Ik heb 6 maanden geleden de Mirena spiraal gekregen, en de eerste 5 maanden heb ik constant bloedingen gehad en nu een maand niet en is het weer begonnen. Ik heb hele erge paniekaanvallen dat ik nu niet eens meer met het openbaar vervoer durf. Ik woon in Rotterdam en heb geen rijbewijs dus de metro is eigenlijk het vervoermiddel wat ik het meeste gebruik. Ik herken mijzelf gewoon niet meer. Ik ben altijd iemand geweest die veel uitging hele dagen lekker buiten met mijn kinderen was. En lekker op vakantie uit eten noem maar op. Maar van dat alles doe ik niks meer. Ik ga met buikpijn naar de supermarkt en mijn zoon naar school brengen, omdat ik bang ben dat ik een paniek aanval zou krijgen.

Nu sinds vorige week heb ik het bloedheet, transpireren en duizelig en hoofdpijn. En ja hoor deze week kreeg ik weer bloedingen. Ik heb altijd heel erg veel last van mijn menstruatie gehad, ik heb endometriose en de pil was geen oplossing voor mij, want die spuugde ik binnen een half uur weer uit. Allergisch voor de hormonen. En nu heb ik mijn 2e kind van bijna 2,5 en ik vind het genoeg, dus wou me laten sterilliseren, maar omdat ik 33 ben wou de Gynaocoloog dit niet doen en smeerde mij de mirena aan. Ik ben al maanden uit mijn doen. Loop bij een psychiater heb antidepressiva en medicijnen om mijn paniek aanvallen te onderdrukken, maar ik voel mijzelf net een wandelende zombie momenteel. Het liefst lig ik heel de dag in mijn bed. Ik ben 2 maanden geleden bij de huisarts geweest en vertelde haar dat dit door de mirena kwam, maar ze wilde mij niet geloven en moest het nog maar even uitzingen. Nu heb ik morgen weer een afspraak bij haar want hij moet er echt uit. Heb heel veel pijn in mijn onderbuik ook als ik geen bloedingen heb. En nu als ik de bloedingen krijg ben ik de week ervoor van slag en de week van de bloedingen. En dan heb ik het bloedheet heb het helemaal gehad. Heb een aantal verhalen gelezen dat ze zich beter voelen als hij eruit is, nou ik hoop het want ben er helemaal klaar mee bah...

Geplaatst: 08-04-2010 18:15
door mo
Hoi Sharon,

Wat een ellende -(. Zijn de paniekaanvallen direct na plaatsing begonnen? Voor de onregelmatige bloedingen en het wennen aan het spiraaltje staan 6 maanden. Zo lang heb je hem nu, het is nog niet beter, dus ik verwacht niet dat het dan snel beter zal worden.
De Mirena wordt vaker aangeraden bij endometriose en het kan werken. In jouw geval dus niet.

Misschien kun je de bijsluiter meenemen naar je huisarts en de bijwerkingen laten zien
http//www.mirena.nl/html/img/others/BIJSLUITE ... 100115.pdf

en het volgende Duitse artikel
http//www.aerzteblatt.de/v4/archiv/artikel.as ... a&id=64506

Sterkte morgen! Het is jouw lichaam, dus als je hem eruit wilt hebben, dan moet ze hem eruit halen. Laat je ons weten hoe het is gegaan?

Groetjes,
Mo

Geplaatst: 09-04-2010 17:57
door sharon2003
Beste Mo,

Nou vanmorgen om half tien is hij eruit gehaald. Na ongeveer anderhalf uur begon ik me ineens kip lekker te voelen, ik ging met gemak weer naar buiten, ben bijna heel de dag met mijn kinderen buiten geweest. Terwijl de afgelopen twee weken ik de ene paniek aanval na de andere had. Misschien is het psychisch ik weet het niet, maar ik hartstikke goed.

Ik hoefde het nu allemaal niet aan de huisarts uit te leggen ze zag al aan me dat er geen weg terug was. Bij het uithalen heb ik niks gevoeld want ze kon hem zo pakken, hij zat ook helemaal niet goed.

Ik had hem bij de gyneacoloog erin laten zetten en die wou mij niet steriliseren, de dokter gaat een mooie brief voor mij maken dat ik er echt aan toe ben. Tot die tijd ga ik nu Nuvaring weer gebruiken, dat heeft mij jaren goed geholpen totdat ik er gigantische migraine aanvallen van kreeg, daarvoor was ik er altijd erg over te spreken. Ik ga het nu gewoon proberen tot die tijd, maar eerst wil ik een goeie menstruatie hebben zodat alles uit mijn lichaam kan. Ik ben het afgelopen half jaar ook 17 kilo afgevallen, niet dat dat verkeerd is, maar ik vraag me af of dat nou ook door die spiraal komt, ik moet nu nog maar 5 kilo en ben ik weer op mijn oude gewicht voordat ik mijn 2e kindje kreeg...

Hopelijk ga ik mij de komende tijd ook beter voelen, misschien gaat het met pieken en dalen, maar ik kijk het even aan.

En heerlijk dat dit forum er is, het is net alsof niemand mij begreep de laatste tijd, ik begrijp mijzelf amper. Die hormonen hebben mij geestelijk helemaal kapot gemaakt. Maar heb het gevoel dat de goede periode er weer aan gaat komen :-)

Geplaatst: 10-04-2010 16:24
door mo
Hoi Sharon,

Fijn om te horen! Het kan nuttig zijn om de komende tijd een dagboekje bij te houden. Mogelijk krijg je rond de eisprong en de menstruatie weer wat meer last van je hormonen. Door het bijhouden van je cyclus en door in een dagboekje op te schrijven hoe je je voelt, kun je een patroon gaan zien en zien of er een opgaande lijn in zit.

Goed dat je huisarts de gynaecoloog een brief gaat schrijven. Ik hoop dat je snel terecht kunt voor sterilisatie. Heb je trouwens weleens van Essure gehoord? Dat is een minder ingrijpende manier van steriliseren (zonder narcose en uitwendige littekens).

Ha, je hoort vaker dat vrouwen aankomen van de Mirena...

Groetjes,
Mo

Re: Gigantische paniek aanvallen en zweet buien

Geplaatst: 30-09-2010 08:49
door philine
Hallo,

Herken je verhaal helemaal!
Ik ben benieuwd hoe het nu met je is?
Ik heb ook angst-, paniek- en zweetaanvallen gehad, waardoor ik mijn zoontje van 9 niet meer naar school durfde te brengen. Uiteindelijk werd het zo erg, dat ik hem vrijwillig in een pleeggezin heb laten plaatsen. Dit is gebeurd in oktober 2008. De Mirena werd geplaatst eind 2007 en mijn klachten begonnen na zes maanden.
Met mijn klachten naar de huisarts geweest, maar die verzekerde me dat het niet door de Mirena kon komen.
Uiteindelijk in juni 2009 toch de Mirena eruit laten halen, ondanks dat mijn huisarts er tegen was.
Nu ben ik eindelijk weer de oude :D ! Het kwam dus toch zeker weten door de Mirena.
Ik hoop dat het ook nu met jou beter gaat.
De huisarts had mij ook de Mirena aangeraden, omdat ik heel erg en vaak ongesteld was. Ik heb haar toen gevraagd of ik er geen psychische klachten van kon krijgen, omdat ik dat ook kreeg van de pil, maar ze verzekerde me dat dat niet het geval was. Het tegendeel bleek waar :cry: .

Groetjes,

Philine

Re: Gigantische paniek aanvallen en zweet buien

Geplaatst: 30-09-2010 09:22
door sharon2003
philine schreef:Hallo,

hoi

nou met mij gaat t wel beter. Ik heb alleen nu nog paniek aanvallen een week voor mijn menstruatie voordat t helemaal doorzet. Maar dat had ik al langer. Door de endometriose wordt t met de jaren erger mijn hormoon huishouden. Echt verschrikkelijk.

En door de angst die ik toen met de mirena had ben ik nog steeds wel angstig gebleven in winkels en de metro want dat is waar het meestal ontstond met de mirena. Maar hier heb ik hulp voor en ben zelf met een cursus basis psychologie gestart. Ik wil zelf begrijpen hoe en waar t vandaan komt.

En deze week moet mijn menstruatie doorbreken dus ik ben zo nerveus en angstig als ik weet niet wat. En mijn zoon en dochter zitten met de griep thuis dus ik hoef gelukkig de deur niet uit hahaha. En anders is het telkens tegen mezelf vechten die dagen.

Is je zoon nu wel weer bij je terug?
En die mirena is echt geen wondermiddel. Het heeft mij echt kapot gemaakt.

Gelukkig dat je je zoveel beter voelt.

Gr. Sharon





Herken je verhaal helemaal!
Ik ben benieuwd hoe het nu met je is?
Ik heb ook angst-, paniek- en zweetaanvallen gehad, waardoor ik mijn zoontje van 9 niet meer naar school durfde te brengen. Uiteindelijk werd het zo erg, dat ik hem vrijwillig in een pleeggezin heb laten plaatsen. Dit is gebeurd in oktober 2008. De Mirena werd geplaatst eind 2007 en mijn klachten begonnen na zes maanden.
Met mijn klachten naar de huisarts geweest, maar die verzekerde me dat het niet door de Mirena kon komen.
Uiteindelijk in juni 2009 toch de Mirena eruit laten halen, ondanks dat mijn huisarts er tegen was.
Nu ben ik eindelijk weer de oude :D ! Het kwam dus toch zeker weten door de Mirena.
Ik hoop dat het ook nu met jou beter gaat.
De huisarts had mij ook de Mirena aangeraden, omdat ik heel erg en vaak ongesteld was. Ik heb haar toen gevraagd of ik er geen psychische klachten van kon krijgen, omdat ik dat ook kreeg van de pil, maar ze verzekerde me dat dat niet het geval was. Het tegendeel bleek waar :cry: .

Groetjes,

Philine

Re: Gigantische paniek aanvallen en zweet buien

Geplaatst: 30-09-2010 22:48
door philine
Hallo Sharon,

Bedankt voor je reactie! Vervelend dat dat gebruik van die Mirena zo zijn sporen nalaat, ook achteraf. Dat heb ik ook nog wel in steeds lichtere mate. Ik ga nu wel weer redelijk makkelijk naar de supermarkt en met het openbaar vervoer, maar ik moet er nog steeds aan denken dan, dat ik die angsten zo had. Mijn zoon zie ik gelukkig weer de weekenden en dat gaat steeds beter. Doordeweeks is hij nog bij het pleeggezin. Doordat ik angsten had toendertijd, nam hij dat van me over en kreeg dus ook angsten. Dat is bij hem nu gelukkig verdwenen. Ik wil niks overhaast beslissen, maar hoop zeker dat ik hem in de toekomst weer volledig kan opvangen. Daar ga ik voor :D! Wat erg he, dat het zo'n ellende veroorzaakt, die Mirena, gewoon 'n trauma :cry: . Ik wens jou ook heel veel sterkte er weer bovenop te komen!

Groetjes Philine

Geplaatst: 11-03-2011 13:18
door Livo
Hallo Sharon en Philine,

Ik herken veel van jullie verhalen, hoe lang duurde het na de verwijdering dat alles weer een klein beetje op orde was qua psychische klachten. Ik ben zelf nu 6-7 weken verder na de verwijdering, de eerst 3 weken waren stijgende lijn het ging steeds ietsjes beter, week 4 was redelijk goed en daarna zakte ik weer helemaal weg. Ik heb direct na de verwijdering wel een onttrekkingsbloeding van 6-7 dagen gehad maar ben sindsdien nog niet ongesteld geworden (met uitzondering van 2 dagen heel licht bloedverlies na 3,5 week, maar die tel ik niet mee). Het voelt of ik nu weer helemaal op de bodum van de put zit, en of deze momenten twijfel ik zo of het allemaal wel door mirena komt?

Graag jullie reactie!

Super twijflende Livo

Geplaatst: 11-03-2011 14:41
door philine
Hallo,

Het is al anderhalf jaar geleden, dat de mirena is verwijderd. Ik ben steeds meer de oude geworden van voor het plaatsen van de mirena. Vaak denk ik nog terug aan de enorme angst- en paniekaanvallen met zweetuitbarstingen, die ik toendertijd van de mirena had.
Het heeft echt 'n trauma bij me veroorzaakt...
Het duurt echt enorm lang voor je weer helemaal de oude bent. Bij mij heeft het ongeveer 'n jaar geduurd.
Je hebt nou eenmaal meegemaakt dat je die enorme angsten had en dat vergeet je niet een, twee, drie.
Maar houdt moed. Het gaat echt over. Geef jezelf enorm veel de tijd, want dat heeft het bij mij ook nodig gehad. Nu zie ik het als 'n zwarte bladzijde uit mijn verleden.
Ik kan weer iedere dag genieten. Het gaat weer goed met het boodschappen doen en het reizen en mijn zoon van school halen. Ik ben er zo blij om!
Groetjes en veel sterkte. :wink:

Geplaatst: 14-03-2011 12:21
door Livo
Hoi Philine,

Fijn om te horen dat het met jou weer zo goed gaat. Af en toe zie ik het echt ff niet meer zitten. Ik heb zo'n vreselijke moeite met die stemminswisselingen, het ene moment gaat het wel en het volgende moment kan ik wel janken en zie ik echt niets meer zitten. De momenten die wel redelijk gaan worden helemaal ondergesneeuw omdat je weet dat ern toch weer zo'n negatieve bui achteraan komt en dan kan je van zo'n redelijk moment echt niet meer genieten. Na de verwijdereing leek het allemaal de eerste weken de betere kant uit te gaan en dan is het zo'n domper als je weer hele slechte dagen krijgt, om moedeloos van te worden. Ik begrijp het ook allemaal niet en heb er al helemaal geen invloed op. Het voelt alsof je aan de goden bent overgeleverd en zo worstel ik me maar een beetje door de dagen heen. Heb jij destijds dingen kunnen ontdekken die jou hebben geholpen tijdens de herstelperiode?

Sinds het begin van mijn (psychische) klachten hoor ik al dat het tijd kost om te herstellen: eerste diagnose was dan ook overspannen/burnout, later werd dit gecombineerd met depressief. Ik heb al zoveel geprobeerd en dus na ca. 16 maanden niet echt veel opgeknapd te zijn heb ik mijn mirena laten verwijderen.

Ik ben het vertrouwen in "met tijd komt het wel goed" nu na 18 maanden wel een beetje kwijt en mijn geduld is echt wel een beetje op. Zeker als de klachten weer in alle hevigheid opduiken en de paniek en angstbuien je weer om de oren vliegen. Zijn die buien nu minder lang en heftig of wil ik dit gewoon graag? soms weet ik het gewoon allmaal even niet meer. Herken je dit?

Ik wil zo graag weer een beetje normaal leven en weer aan het werk gaan, ik ben het zat om te overleven.
Ik haal echt veel steun uit de verhalen van mirena-lot genoten. Bedankt voor de reactie.

Groet,

Livo