Geplaatst: 15-03-2011 12:20
Hoi,
Fijn dat je zo snel reageerde! Ik vind je verhaal zo herkenbaar, ik ben ondertussen al meer dan 10 kilo afgevallen de afgelopen 16 maanden, en nog steeds zakt het naar beneden. Ik weeg nu net zoveel als toe ik een jaar of 14 was, dat kan toch niet gezond zijn. Ook "het slapen want dan hoef ik niet na te denken" herken ik zo. Alleen heb ik ook zeer geregeld dat ik de halve wakker lig , dan duurt de nacht zo lang en denk je zeker niet helder na.
Voor mijn mirena was ik niet de meest stabiele persoon psychische gezien maar hier was wel mee te leven (heb nooit eerder antidepressiva geslikt). Ik ben nu sinds december ook zonder want of ik ze nu wel of niet slik de angst en paniek blijft komen (hoewel ik soms wel het idee had dat het met pillen net iets minder heftig was). Om voor mezelf ook duidelijk te houden of het nu echt wel wat beter met me gaat, maak ik aantekeningen in een agenda en probeer elke week te berschrijven hoe de week is vergaan. Dit plaats ik op dit forum in de hoop dat ik er ook ander dames mee tot steun kan zijn. Veel van de verhalen zijn toch van meiden die hem laten verwijderen en dan een korte reactie geven maar het verder verloop lees je minder vaak terug. Hier heb en had ik nujuist behoefte aan.
Nogmaals bedankt voor je reactie en ik hou jullie op de hoogte.
Groet, LIVO
Fijn dat je zo snel reageerde! Ik vind je verhaal zo herkenbaar, ik ben ondertussen al meer dan 10 kilo afgevallen de afgelopen 16 maanden, en nog steeds zakt het naar beneden. Ik weeg nu net zoveel als toe ik een jaar of 14 was, dat kan toch niet gezond zijn. Ook "het slapen want dan hoef ik niet na te denken" herken ik zo. Alleen heb ik ook zeer geregeld dat ik de halve wakker lig , dan duurt de nacht zo lang en denk je zeker niet helder na.
Voor mijn mirena was ik niet de meest stabiele persoon psychische gezien maar hier was wel mee te leven (heb nooit eerder antidepressiva geslikt). Ik ben nu sinds december ook zonder want of ik ze nu wel of niet slik de angst en paniek blijft komen (hoewel ik soms wel het idee had dat het met pillen net iets minder heftig was). Om voor mezelf ook duidelijk te houden of het nu echt wel wat beter met me gaat, maak ik aantekeningen in een agenda en probeer elke week te berschrijven hoe de week is vergaan. Dit plaats ik op dit forum in de hoop dat ik er ook ander dames mee tot steun kan zijn. Veel van de verhalen zijn toch van meiden die hem laten verwijderen en dan een korte reactie geven maar het verder verloop lees je minder vaak terug. Hier heb en had ik nujuist behoefte aan.
Nogmaals bedankt voor je reactie en ik hou jullie op de hoogte.
Groet, LIVO