Martina

Vertel hier je verhaal.
Plaats reactie
Claudia
Site Admin
Berichten: 859
Lid geworden op: 16-12-2007 20:07

Martina

Bericht door Claudia » 03-02-2008 19:30

Met Martina heb ik sinds kort een goed contact. Zij komt uit Duitsland en is een actief lid van het Duitse Mirena forum.
Zij heeft mij haar verhaal gestuurd om het hier op het forum te plaatsen. Ik ben benieuwd naar jullie reacties, als jullie reageren zal ik het voor haar vertalen :wink:

***

Hallo allemaal op het forum,

Omdat het nu gelukt is om me te registreren, zou ik graag in het kort mijn verhaal willen vertellen. Zoals vele anderen hier, lees ik al een paar maanden stilletjes mee. Dat er met mij iets niet klopt, en dat sinds minstens 3 jaar, heeft me in een ander persoon veranderd. Echter mijn instelling is altijd of meestal positief, daarom denk ik dat er ook weer betere tijden zullen komen.

Toen ik na mijn tweede kind in 1989 naar een voorbehoedsmiddel ging zoeken, beval de gynaecoloog mij het koperspiraal aan. Pillen deed ik toen al niet meer aan, ook omdat ik na de zwangerschappen en het geven van borstvoeding weer met roken was begonnen.
De vijf jaren van 90-95 met deze spiraal waren niet bepaald de beste. Zware bloedingen en nog ergere buikkrampen zijn mijn enige herinnering daaraan.

Toen, in het begin van ’95, stelde de gynaecoloog mij de turbo onder de spiralen voor, de Mirena. En ik moet toegeven, ik werd enthousiast door zijn verhalen. Hij had ook een vertegenwoordiger in verzekeringen kunnen worden, zoals hij dit ding aanprees.
Het plaatsen vond ik weliswaar pijnlijk, maar na een paar dagen was dat ook weer vergeten. In tegenstelling tot andere vrouwen hier, had ik meteen geen bloedingen meer, en als ik ze al had dan was het ongeveer 2 á 3 keer per jaar wat vlekken.
De wissel in 2000 liep net zo af, een klein beetje pijn en dat was het. Maar achteraf weet ik nu, dat al met deze tweede Mirena klaarblijkelijk een ‘andere mix ‘op de markt was. Ik ben door Moeder Natuur al met extreem veel haar gezegend, die ook nog zwart zijn. Nu echter groeiden mijn haren extreem snel en extreem lang, en tot mijn schrik ook bijvoorbeeld op mijn dijbenen. Het scheren van mijn kuiten kostte me al veel werk, vanaf dat moment liet ik alleen nog de schoonheidsspecialiste me met was ontharen.
Volgens de gynaecoloog had het natuurlijk niks met de spiraal van doen. Vrouwen als ik, van het zuidelijke type, zullen het voor lief moeten nemen.

Al met de eerste spiraal kreeg ik last van spanningshoofdpijn, die in de loop der jaren tot allerlei onderzoeken heeft geleid. Het beste en meest langdurige resultaat had ik met acupunctuur en mijn geliefde ‘Schüßlersalze’.

En vanaf de derde Mirena kan ik bijna op de dag precies navertellen hoe zeer plotseling in mijn lijf de ‘oerknal’ kwam. Bijna alle hier beschreven bijwerkingen begon ik nu te merken.
Een nog sterkere haargroei, zware depressieve buien, een gespannenheid die ik voorheen zo niet kende en vele andere dingen. Sinds jaren heb ik bij vlagen erge Ischiasklachten, en heb een kleine operatie moeten ondergaan. Nu zie ik de samenhang. Ook weet ik nu ook waar mijn libidoverlies vandaan kwam.
Ik vroeg steeds weer na bij mijn huisarts, die mij gelukkig totaal serieus nam, wat we nu nog konden doen. Want volgens het bloedbeeld was ik zo gezond, als men zich het maar wensen kon. Bij een bezoek aan hem wilde ik op een dag graag slaaptabletten in een kleine dosis, om tenminste één nacht te kunnen doorslapen. En dat was mijn dag…..

Want de eerste vraag, die hij me toen stelde, was die naar andere medicijnen. Omdat ik immers niks anders neem behalve af en toe een aspirientje, vroeg hij me naar mijn anticonceptie. Toen ik zei dat ik een Mirena had viel hij bijna van zijn stoel. Hij vroeg, of ik ooit een bijsluiter bij de Mirena had gekregen en ik antwoordde van nee. Toen printte hij me er meteen een uit. Toen ik begon met lezen, wist ik niet of ik nu moest lachen of huilen. Want daar werden in één keer alle klachten opgesomd, die ik ook had. Hij drong er op aan om zo snel mogelijk een afspraak te maken om hem te laten verwijderen. Dat deed ik nog dezelfde dag. En ook op deze dag begon ik op het internet te speuren en vond toen dit forum hier. Waarom niet eerder? Deze vraag krijg ik soms niet uit mijn hoofd.
Vóór mijn afspraak bij de gynaecoloog moest ik nog vanwege Ischiasklachten naar de osteopaat, voor wie ik een goede bekende ben. Als ik dan zo op mijn buik voor haar lig en zij mijn pijnlijke linker dijbeen langsloopt, vraagt ze me opeens, of ik problemen met de baarmoeder heb, ze voelt iets onder haar vingers, wat daar niet hoort. Ik vertelde haar dat ik in de loop der jaren vele cystes heb gehad, maar dat het op dit moment rustig is. En dan zegt ze: je hebt niet toevallig een Mirena? Ik kan jullie vertellen, twee zulke treffers met zo weinig tijd er tussen, wie moet daar dan nog aan twijfelen.

Toen ik bij mijn vrouwenarts die ik al heel wat jaren ken (20 jaren) kwam en zei, dat ik de Mirena er uit wilde hebben, heeft hij me klein gemaakt, alsof ik een klein meisje was. Wie zou zeggen dat de Mirena zulke bijwerkingen had, zoals ik die beschreef, die loog. Waar mijn huisarts dan wel niet gestudeerd had, om mij zulke dingen in mijn hoofd te zetten. Osteopathie is je reinste hokus pokus, waarom ik in zoiets geloven zou, enz. Wanneer ik problemen met mijn psyche heb, zou een psycholoog het beste voor mij zijn. Ik ben zelden op mijn mondje gevallen, maar toen ontbraken mij zelfs de woorden. Ik ben naar buiten gegaan met het gevoel van watten in mijn hoofd, maar nog steeds met die Mirena in mij.

Om de hoek is een café, daar ben ik naar binnen gegaan en heb mezelf eerst moeten kalmeren en met mezelf moeten overleggen, wat ik nu moest gaan doen. Ik ben toen simpelweg, maar met bonzend hart naar een Pro-Familia praktijk gegaan, want hier op het forum had ik gelezen dat die ze er ook uithalen.
Aan het meisje bij de receptie legde ik in korte bewoordingen uit wat er aan de hand was, en zij zei onmiddellijk , dat ik me niet hoefde te rechtvaardigen, en ik kreeg een afspraak voor over een paar dagen, om hem er uit te laten halen.
De arts daar luisterde naar me en bevestigde ettelijke bijwerkingen. Ik was zo blij dat ze niet tegen me zei dat ik het me allemaal inbeeldde. Ze heeft het onding er toen uitgetrokken, waar ik bijna niks van voelde, en ik was alleen nog maar gelukkig.
De volgende dag begon ik te bloeden, die toen ongeveer vijf dagen duurde. En ik was zo blij als een klein kind. Ik had al bijna twaalf jaar niet meer gebloed. Sinds die tijd heb ik twee cycli gehad, eenmaal van 24 en eenmaal van 28 dagen, met een bloeding van 3-4 dagen. Maar erg zwak en helemaal geen pijn. Of ik ook een eisprong had, weet ik natuurlijk niet, maar dat zal ook wel weer goed komen. In de toekomst zullen we eerst weer condooms gaan gebruiken en op de lange termijn gezien zal ik me eventueel laten steriliseren.

Poeh, nu heb ik zo veel geschreven en het is nog maar een fractie van datgene, wat dit ding in en met mij aangericht heeft.
Ik verheug me er ondanks dat op om veel ervaringen met jullie te gaan uitwisselen.

Lieve groet,

Martina

***
Moeder van 4 kinderen, drie keer Mirena (in 2001, 2003 en 2007)

Plaats reactie