Kan ik me hieraan vasthouden?

Vertel hier je verhaal.
Femke
Nieuweling
Berichten: 6
Lid geworden op: 07-01-2013 20:57

Kan ik me hieraan vasthouden?

Bericht door Femke » 11-01-2013 18:23

Sinds 7 jaar gescheiden van de vader van mijn kinderen. In deze jaren heb ik 2 maal de Mirena gehad. De laatste keer van 2008 tot 28-12-2012. Omdat ik me de laatste maanden zo depressief, gespannen en gejaagd voelde, slik ik antidepressiva en heb ik psychotherapie. Ik dacht dat mijn klachten te wijten waren aan mijn perfectionisme, zeer jachtig en druk leven, teleurstellingen op het gebied van relaties ed. Ik kreeg sinds september 2012 last van hartkloppingen, ook 's nachts, Nachtelijk transpireren, slecht slapen (heel vroeg wakker en niet meer inslapen). Blijf maar malen en piekeren, ben depressief en constant gespannen. In eerste instantie kreeg ik van de huisarts bètablokkers, maar na een 24 uurs holterregistratie bleek met mijn hart niets aan de hand en ben gestopt met de bètablokkers. Hierna gestart met de antidepressiva en ademhalingstherapie ivm de hyperventilatie. Bij de huisarts aangegeven dat ik het gevoel heb dat mijn klachten ook een biochemische en/of hormonale oorzaak hebben. Ik heb bloed laten prikken, schildklierwerking is in orde en vit. D gebrek. Slik nu vit D supplement. Hormoonspiegel is niet onderzocht, omdat mijn huisarts van mening is dat mijn klachten te maken hebben met mijn gestreste leven (alleenstaande moeder met bijna volledige zorg voor 2 kinderen en een 32 urige werkweek). Ik ben nu ziek thuis, wat bij mij weer schuldgevoelens oplevert. Ik heb sinds een aantal weken "rust" (omdat ik niet werk), maar voel me nog steeds zeer gejaagd en gespannen. Tijdens de kerst op goed geluk gegoogled op "mirena en depressie" en ben op dit forum terecht gekomen. Ik wist niet wat ik las. Direct na de kerst de mirena laten verwijderen en ook ik kreeg van de huisarts (zoals zoveel vrouwen op dit forum) te horen dat zij het niet aannemelijk achtte dat mijn klachten te linken zijn aan de mirena. Ik wil in ieder geval alles uitsluiten, maar ikhoop zo toch dat mijn klachten het gevolg zijn van de mirena. Want dan heb ik iets om me aan vast te houden, aangezien ik het soms niet zie zitten en het gevoel heb hier niet meer uit te komen :(

mo
Expert
Berichten: 597
Lid geworden op: 03-01-2008 10:55

Bericht door mo » 12-01-2013 18:57

Hallo Femke,

Merk je nu na verwijdering al wat verschil? Verstandig om hem te laten verwijderen om in elk geval alle mogelijke oorzaken te kunnen uitsluiten. Soms is het moeilijk te zeggen wat waar aan ligt. Misschien is het handig om een dagboekje met je klachten (en hopelijk verbeteringen) bij te houden. Ben je andere anticonceptie gaan gebruiken of gebruik je nu even niets?

Sterkte!

Groetjes,
Mo

Femke
Nieuweling
Berichten: 6
Lid geworden op: 07-01-2013 20:57

Bericht door Femke » 12-01-2013 19:26

Hoi Mo,

Bedankt voor je reactie. Ik moet je zeggen dat ik veel steun vindt bij het lezen van alle verhalen, in ieder geval veel herkenning.
Twee vriendinnen van mij die zweren bij de Mirena, zij hebben geen enkele klacht. Dus zij begrijpen niet waar ik het over heb.
Ik gebruik nu geen anticonceptie. Ik wil absoluut geen hormonale anticonceptie meer. Het moet natuurlijk nog blijken
of mijn klachten voortkomen uit het Mirena-gebruik. Mijn gevoel zegt wel dat dit een invloed op mijn klachten heeft (gehad).
Op 28-12-2012 is de spiraal verwijderd en volgens mij had ik vandaag de eisprong. Gisteravond had ik hartkloppingen en vanochtend
buikpijn. Die hartkloppingen heb ik sinds de verwijdering niet meer gehad en ook slaap ik sindsdien langer. Eerst werd ik iedere nacht tussen
4 en 5 uur wakker, nu rond half 7. Dat is al een hele verbetering.
Dus nu wachten op de eerste menstruatie. Ik kan bijna niet wachten, nooit gedacht dat ik dit nog zou zeggen :?
Behalve de spanningsklachten, ben ik ook flink bijgekomen de laatste jaren. Ik dacht dat dit aan mijn leeftijd lag, nu 43 jaar.
Vroeger had ik nooit een buik, altijd slank in de taille (figuur peer), maar sinds een aantal jaren ook een buik. Mogelijk ook te wijten aan de
Mirena, net zoals de acne op mijn kaaklijn. Ik ben héél benieuwd hoe het verder gaat.
Het idee van het dagboek ga ik zeker doen!

Groetjes Femke

mbolleke
Ervaren Forumlid
Berichten: 38
Lid geworden op: 20-12-2012 20:26

Bericht door mbolleke » 13-01-2013 19:34

oh wat een herkenbaar verhaal. Ook mijn spiraal is eruit sinds 28 december en ook ik ben in blijde verwachting van ... mijn eerste menstruatie;)
Het is zo dat ik ook niets meer neem van medicatie of wat dan ook. Ik ben pilvrij!!!! Ik weet perfect wat je doormaakt!!!! Veel sterkte en hou ons op de hoogte! Ik duim voor jou!!!

lelle
Nieuweling
Berichten: 4
Lid geworden op: 09-01-2013 11:04

Bericht door lelle » 15-01-2013 14:57

jeetje toeval bestaat niet zeggen ze....ik wilde mijn verhaal gaan typen maar ik kan me zo m'n naam onder jouw verhaal zetten.
Ook med gekregen tegen een op hol geslagen hartslag,oxazepam nitrazepmam gekregen ivm angsten en paniek aanvallen, pijn op de borst,benauwd,uitval li arm tintelingen linker hand,psycholoog geweest ivm onverwerkt verdriet na overlijden van mijn moeder wat ik zelf dacht goed verwerkt te hebben.
Neurologisch onderzocht niets aan het handje,cardioloog niets aan het handje maar kreeg wel een stempel ziekte van tietze(ontstekingsreuma van het borstbeen)
Niet meer kunnen doorslapen vroeg wakker,kort londje,moe ooh zo moe.pijnlijke borst elke dag!!!
En cystes nu 2 keer na plaatsing mirena,hiervoor nooit wat gehad en de laatste keer 2 jan ook mijn eierstok eruit moeten laten halen.
Na het lezen van alle verhalen ook meteen tijdens de operatie de mirena eruit laten halen.......
En nu twee weken verder weet niet wat me overkomt......
Energie steeds meer,geen pijn meer in mijn borst en geen druk meer op mijn borst geen gejaagd gevoel,en ik slaap ook weer!!!!Voel me steeds beter.
Ook wel eng omdat je toch zit te wachten tot wanneer je weer wat krijg (herkenbaar???)
Hou op dit moment alles bij en dit gaat in verslag naar mijn huisarts en gynecoloog.waarschijnlijk ook apotheek en verzekering
Het ergste vindt ik dat ik 2 1/2 jaar allemaal klachten heb gehad die waarschijnlijk allemaal met bijwerkingen te maken hebben gehad en ik het gevoel had in het lijf van iemand anders zitten...
Ook tenopzichte van mijn gezin....
Maar goed nu verheug ik me op mijn menstruatie,kan niet wachten hahaha

Femke
Nieuweling
Berichten: 6
Lid geworden op: 07-01-2013 20:57

Bericht door Femke » 15-01-2013 15:20

Heel herkenbaar. Ik durf het nog niet eens te zeggen dat ik me beter voel.
Angst voor een terugval. Wel het idee dat het vanaf hier alleen maar beter kan gaan!
Bedankt voor je reactie trouwens. Dat voelt echt goed.

mbolleke
Ervaren Forumlid
Berichten: 38
Lid geworden op: 20-12-2012 20:26

Bericht door mbolleke » 16-01-2013 16:38

dag allemaal, ik ben zo blij dat onze verhalen zoooo herkenbaar zijn!!! Mijn hartkloppingen zijn stelselmatig aan het verminderen maar ik durf ook niet te vroeg hoera te roepen. Ook ik zou graag aan de medische wereld een oproep willen doen, maar ik weet niet goed hoe eraan te beginnen;)
Het feit dat we toch een paar mensen kunnen helpen is wel super!!!!!! Ik stel voor dat iedereen met zijn verhaal op dit forum komt zodoende er 'oor' kan gegeven worden aan de bijwerkingen voor sommige mensen althans van de mirena!!!!

Femke
Nieuweling
Berichten: 6
Lid geworden op: 07-01-2013 20:57

Bericht door Femke » 16-01-2013 17:48

MBolleke, ik ben het helemaal met je eens. Dit is dan het medium waar we zelf steun aan hebben en ook meteen anderen steunen. Vandaag ben ik bij huisarts geweest op controle ivm depressieve/spanningsklachten. Ze zei dat ze de Mirena als oorzaak van mijn klachten niet voor de hand liggend vindt. Zij denkt dat het te maken heeft met 'life-events'. Ik ben meer enmeer ervan overtuigd dat de levonorgestrel de oorzaak is van het feit dat ik moeilijk met stress kan omgaan. Het lijkt wel of mijn veerkracht door de jaren heen minder is geworden. Het is erin geslopen. Net alsof ik langzaam maar zeker vergiftigd werd, zo ervaar ik het op dit moment. Het is nu tweeënhalve week geleden dat de Mirena uit mijn lichaam is en ik voel me opgelucht :D. Ik heb zeker nog klachten, maar heb steeds meer vertrouwen erin dat ik weer mezelf word! MBolleke hou je ons ook op de hoogte?

mbolleke
Ervaren Forumlid
Berichten: 38
Lid geworden op: 20-12-2012 20:26

Bericht door mbolleke » 16-01-2013 18:48

@Femke; altijd weer hetzelfde verhaal. Hartspecialist, gynae's, huisartsen,... geen één die het verhaal wil geloven.
Geloof me, dit is echter geen vorm van het niet omkunnen met life-events. Vroeger kon ik bergen aan, nu was ik aan het leven in een dal. Gelukkig heeft mijn man me op tijd halt toegeroepen en was hij er 100% zeker van dat het niet aan mezelf lag maar aan die mirena. En ik wou hem niet geloven, maar ik moet hem nu toch beetje bij beetje, dag na dag gelijk geven. Laat je niet ontmoedigen door wat de medici zeggen, we voelen onszelf het meest van al aan!!! Blijf ervoor vechten en ik denk dat we zeker met een sterk verhaal naar de buitenwereld kunnen toestappen!!! Veel sterte, we komen er wel, :D

lelle
Nieuweling
Berichten: 4
Lid geworden op: 09-01-2013 11:04

Bericht door lelle » 17-01-2013 13:49

Ik vind het wat zoveel verhalen die overeen komen met elkaar en dat het bij de medici zo van tafel af wordt geschoven.
Tuurlijk leven we in een maatschappij van stress,drukte levenservaringen enz maar om nu dan daar alles op te gooien en als eerste zet een doorverwijzing psycholoog en med te krijgen.
Ik moet ook zeggen dat ik voor het lezen van deze forum er zelf ook nooit aan heb gedacht dat het ooit wel eens van de spiraal zou kunnen afkomen hahaha maar het gevoel dat er niet echt meer verder meer wordt gekeken komt steeds meer naar voren.
Ik zoek het nu ook steeds meer op alternatief gebied,heb biofotonen therapie gedaan(acupuntuur)en daar kwamen nog voor ik op controle naar de gyn moest al metingen uit van een verstoorde hormaaonhuishouding/gevoellig voor cyste.
En dat bleek ook wel toen ik weer een cyste had,en de metingen na die tijd waren gewoon weer goed.
Ben helemaal geen zweverig type maar je zoekt op een gegeven moment toch verder en als het helpt waarom dan niet.
Ik heb het bij mijn huisarts ook voorgelegd alternatieve geneeswijze zijn reactie was dan ook dat hij er niet op tegen was maar geen advies daarin kon geven.
Via een kennis had ik ook al begrepen dat artsen dat ook niet mogen alleen binnen de westerse geneeswijze.
Vreemd toch als je van twee kanten iemand kan helpen daar gaat het toch om.
Ik blijf ook maar het gevoel houden dat hier toch iets mee gedaan moet worden,het is toch geen toeval meer.
Gelukkig voel ik me goed,maar af en toe speelt dan weer even zo'n angstig gevoel van het zal toch niet weer.
In tussen nog in afwachting op mijn menstruatie iemand ervaring hierin.??
2 januari is de mirena eruit gehaald maar ook mijn eierstok dus vloeide na de operatie,nu sinds twee dagen niets meer.

Plaats reactie