zal het dan toch.......?

Vertel hier je verhaal.
Plaats reactie
bouke
Nieuweling
Berichten: 1
Lid geworden op: 13-09-2013 13:17

zal het dan toch.......?

Bericht door bouke » 13-09-2013 13:49

Hallo allemaal.
Mijn naam is Bouke. Ik ben 35 jaar, getrouwd en 3 prachtige kids.
Helaas al 6 jaar ellende en ruzie met mezelf.
Op mijn elfde mijn eerste periode, maar toen ik 14 was en aan de dianepil ging vanwege de acne, was ik nog steeds niet regelmatig.
Dit was ook de periode dat ik veranderde( of dit door de pil of door de leeftijd kwam, laat ik in het midden). Uiteindelijk heb ik deze pil 10 jaar geslikt. Tot aan mijn kinderwens.
De echte problemen onstonden na mijn jongste, 6 jaar geleden. Moe, pijn, depressief, afscheiding, urine verlies, concentratie problemen, slecht geheugen, krachtverlies, duizelig, tintelingen. Verschillende onderzoeken en diagnoses heb ik gehad. Psychisch, fibromyalgie, traagwerkende schildklier, slaap-apneu, epilepsie, overgewicht.
Nooit heb ik de link gelegd met de mirena, zelfde maand als de schildklier, tot vorig jaar de eerste 5 jaar erop zat. Inmiddels had ik wel iets over de bijwerkingen gelezen, maar in overleg met de gynaecoloog, toch weer een nieuwe laten plaatsen. Bij de eerste had ik 8 maanden constant gevloeid en daarna 4 jaar niks. Nu wederom 6 maanden vloeien, maar daarna ging het weer goed. Tot 5 maanden terug, 3 weken vloeien, een week niks. Ik was het zo zat en heb de spiraal 3 weken geleden laten verwijderen .

Ik lijk een ander mens te worden, maar ik durf dit bijna niet te denken.............wat als ik 6 jaar van mijn leven en dat van mijn gezin verknalt heb door een spiraaltje, dat kan toch niet waar zijn!

Groetjes bouke

Nathasja
Nieuweling
Berichten: 2
Lid geworden op: 18-09-2013 12:00

Bericht door Nathasja » 18-09-2013 13:30

Hoi Bouke,

Om alle klachten die jij beschrijft, heb ik juist de mirena laten plaatsen! Veel van mijn klachten komen bij endometriose vandaan, plus diagnose vervroegde overgang, en ik heb het idee dat ik gewoon zo in elkaar zit, ik ben gewoon erg gevoelig, 'hormonale muts' hihi
Ik denk niet dat je jezelf zo zwaar moet aanpakken, als mirena inderdaad de schuldige was, dan kun je dit jezelf niet kwalijk nemen, het is gebeurt en daar verander je simpelweg niets aan. Het enige dat je kunt doen, is tevreden zijn als je klachten nu wel weg zijn, en blij zijn met al dat je hebt! Het klinkt heel makkelijk allemaal, maar het is de waarheid. Niet in het verleden blijven hangen, niet jezelf voor je kop slaan, zo te lezen heb je dat al vaak genoeg gedaan! Bovendien, zwangerschap veranderd je lichaam en je hormoonhuishouding ook, je hebt 3 kinderen gehad, het was te verwachten dat je op wat voor manier dan ook veranderen zou. En dan nog, je klachten begonnen al toen je nog aan de pil was, elk mens veranderd, en elk mens zit anders in elkaar, puurnatuur hormonen brengen ook veel klachten met zich mee. Neem het jezelf niet kwalijk, daar wordt het niet beter van.

Simpel voorbeeld.. Ik had al 6 jaar geen pil geslikt voordat wij aan onze kinderwens begonnen, het 7de jaar gingen we naar de huisarts, het 8ste jaar begonnen behandelingen, het 9e jaar kwamen we er pas achter wat voor zootje mijn lichaam en mijn eicellen waren, het 10e jaar waren we uitbehandeld. Als ik een paar jaar daarvoor al aan de bel had getrokken.. hadden we nu misschien wel kinderen gehad... Als, als als, het heeft geen zin dat te denken, het is zo gelopen en daar kun je echt niets meer aan veranderen! Laat het een les voor je zijn om geen mirena of pil meer te nemen. als jouw kinderwens inmiddels voltooit is, kun je ook denken aan sterilisatie.

Succes!!

Plaats reactie