Neurologische klachten - Nooit meer een Mirena spiraal

[sharon89]

Beste vrouwen,

Ik ben nieuw op dit forum en wilde graag mijn verhaal kwijt en jullie visie hierop horen. Afgelopen juli heb ik een Mirena spiraaltje laten plaatsen (inmiddels is hij er 1week uit). Ik kreeg ongeveer anderhalve maand na het plaatsen van de Mirena vreemde klachten. Op een avond 'verdoofde' als het ware mijn hele linkerhelft van mijn lichaam. Ik schrok enorm! (Ik heb in het verleden te kampen gehad met een angststoornis, de HA had dus uiterst voorzichtig moeten zijn met het aanprijzen van de Mirena) Inmiddels een beetje gekalmeerd heb ik de fysio gebeld, ik dacht dat het misschien wel door mijn rug kon komen. Toevallig had ik dezelfde week controle voor de Mirena bij de HA. Even het verdoofde gevoel aangekaart: Chronische Hyperventilatie. Gezien mijn verleden nam ik dat maar voor waarheid aan. In overleg met de fysio ben ik toen begonnen met ademhalings- en ontspanningsoefeningen; geen effect. De fysio vond ook dat het wel mee viel met mijn ademhaling en vond het maar raar. De doofheid en tintelingen bleven maar aan de gang in mijn arm en been, tot pijnlijke krampachtige ervaringen aan toe. Wederom terug naar de huisarts: vooral doorgaan met fysio het zal daaraan liggen.

Op een vrijdagavond kwam de klap op de vuurpijl, ik verloor mijn zicht! Rechts kon ik bijna niet meer zien, begon met flikkeringen en ik had het gevoel dat ik in een koker keek, op een gegeven moment kon ik niet eens meer lezen. SCHRIK! Ik dacht dat ik minstens een beroerte doormaakte. Ik ben een aardige roker dus ja... Ik ben geschrokken naar de huisartsenpost gegaan en kreeg de diagnose: Oogmigraine; migraine met aura's en zichtverlies. Ik ben pas 24 en mijn bloeddruk was ok dus ik hoefde me verder geen zorgen te maken. Maar hoe dan? en waarom? Ik had nooit eerder migraine gehad en al helemaal niet met uitvalsverschijnselen! Ik ben daar zo van geschrokken dat ik dag in dag uit bang was het weer te krijgen. Ik durfde niet eens meer alleen te zijn met mijn tweeling van 11 maanden, wat nou als ik het krijg en ik ben alleen met hun?

In de tussentijd dacht ik steeds 'gekker' te worden. Mijn angststoornis begon weer op te spelen en zo was het cirkeltje rond. Angsten-->hyperventileren--> neerslachtigheid, ik werd er ongelukkig van. Ik stond op het punt naar de huisarts te rennen voor medicatie (ik heb na mijn angststoornis met mijn hand op mijn hart gezworen deze anti-depressum Nooit meer te slikken, dat medicijn stompt je volledig af). Moet je nagaan hoe 'ver' ik was.

Vorige week wederom een afspraak gemaakt met de HA (wat zal die man wel niet denken daar is ze weer) voor mijn doofheid in het gezicht. Toevallig sprak ik de avond ervoor mijn nichtje, wie mij wees op bijwerkingen van de Mirena. Ik ben gaan googlen en BAM wat een openbaring! Dat ding moest er hoe dan ook uit! Gelukkig werkte de huisarts even mee en heeft het spiraaltje de dag erna verwijderd. Ik wees hem op de bijwerkingen; het leek hem zeer onwaarschijnlijk maar niet onmogelijk. Ik heb hem verteld dat hij wellicht de moeite moet nemen om dit forum te lezen, want schijnbaar weten sommige artsen van toeten nog blazen.

Inmiddels ben ik een week verder en mijn arm, been en extreem nerveuze klachten zijn WEG! Helaas ervaar ik nog wel een beetje zenuwachtigheid en doofheid in mijn gezicht, maar het lijkt met de dag minder te worden. Iemand enig idee hoe lang het duurt voordat het hormoon uit je systeem is? Iemand goede ervaringen met een ander anticonceptiemiddel welke deze klachten niet geeft?

Sorry voor mijn lange verhaal maar ik wil een ieder erop wijzen dat je niet zomaar dingen kan aannemen van je huisarts! Mocht je een Mirena overwegen, houdt jezelf dan goed in de gaten vooral als je een verleden hebt met depressies angsten etc.