Ik dacht echt dat ik gek was geworden...tot dit forum...

[*A*]

Tot gister dacht ik echt dat ik er HELEMAAL vanaf aan het raken was...maar wat fijn dat ik dit forum ben tegen gekomen zeg!
Het ligt aan dat stomme ding!
Mijn verhaal! :cry:

in 2008 eerste mirena laten plaatsen omdat ik me niet goed voelde met de pil, dus huisarts gaf aan dat het verstandig was en wellicht een goede oplossing voor mij om over te gaan op Mirena. (HIER IS HET MISSCHIEN AL MIS GEGAAN!)

Eigenlijk denk ik ook echt dat het toen juiste beslissing was en ik kan me niet goed herinneren dat ik gekke gevoelens heb gehad.

Halverwege 2009 spiraal laten verwijderen ivm kinderwens en DIRECT zwanger...baby geboren 25-1-10, maar echt een heftige traumatisch bevalling met veel bloedverlies. Heb een zware tijd gehad en eigenlijk uit gewoonte na 3-4 maanden weer een spiraal laten plaatsen. Ik werd echt depressief, nerveus, zweetaanvallen etc. In overleg met de huisarts doorgestuurd naar de psycholoog. veel gesprekken gehad en eigenlijk ontstond het ene na het andere probleem, ook kreeg ik angsten en was thuis niet te harden. Harde geluiden, veel mensen etc kon ik niet aan...ook de baby maakte me uit balans. anderhalf jaar lopen tobben en in overleg met de psycholoog afspraak bij gyn, gemaakt om de hele bevalling door te nemen om zo de confrontatie met mijn gevoel en enorme angst aan te gaan! heel fijn gesprek overigens en alle angsten en mogelijkheden voor een nieuwe bevalling te bespreken. Gaf de burger moet om een 2e zwangerschap aan te durven...en uiteindelijk toen een afspraak gepland om over 2 mnd de spiraal te verwijderen om voor een 2e kindje te gaan (dus niet om te verwijderen voor mijn depressieve gevoelens)
Ding eruit en ik voelde me goed, direct weer zwanger trouwens. Alles goed gepland met de artsen, bevalling ging volgens plan en was een fijne(snelle) bevalling. 8-5-13 bevallen.

Ik zelf voelde me top en heel snel weer de oude. Tot nu 4,5 maand geleden...ik weer uit gewoonte die spiraal liet zetten...
sinds die tijd ben ik labiel, ben bang, voel me opgefokt etc etc...ben geen leuke vrouw, moeder en dochter... Het giert door mijn lijf, voel met al maanden grieperig en mijn borsten doen zeer.
Iedereen zegt, dat ik te perfectionistisch ben wat betreft mijn huis en kids en werk, dat ik niet zo moet stressen... dat ik die huilende kinderen niet moet binnen moeten laten komen... dat ik rust moet nemen... NORMAAL HEB IK DAT OOK NIET! ik voel me niet mijzelf...
vandaag na het lezen van dit forum de gyn. gebeld en ik kan 3-1-14 op gesprek...eerder lukte niet ivm kerstrooster... maar goed, die weken kom ik ook nog wel door!

Ik ben niet gek. dat ding maakt me gek! eruit... hoop echt dat het me gaat helpen! Wat denken jullie!? :cry:

[Wietje30]

Jemig wat herkenbaar. Ik ga maandag ook een afspraak maken om mijn spiraal er uit te laten halen. Na 1,5 jaar ellende en het gevoel hebben dat je ieder moment helemaal uit de dak gaat. Heb 2 kleine kindjes en probeer te genieten maar omdat ik me niet goed voel lukt het niet heel goed. Ik kan niets hebben en ben heel gespannen.