Never nooit meer Mirena!!

Vertel hier je verhaal.
Plaats reactie
jamilah
Nieuweling
Berichten: 3
Lid geworden op: 25-02-2014 16:32

Never nooit meer Mirena!!

Bericht door jamilah » 25-02-2014 16:59

Hoi,

Ik heb de mirena laten plaatsen na mijn bevaling van een gezonde zoon in 2009.
In het begin veel gevloeid, maar alsnel kreeg ik helemaal geen menstruatie meer. Dat vond ik op zich wel prettig.

In de loop van de jaren dat ik de mirena had, ging het wel goed, al merkte ik dat ik weinig zin in sex had.
Niet echt bevorderlijk voor je relatie natuurlijk.

De echte problemen begonnen zo'n 1,5 jaar geleden. Ikkreeg enorme jeuk aan mijn vagina, al had ik er al last van vanaf het moment dat ik begon te menstrueren op mijn 12e. Maar zo heftig als ik het vorig jaar gehad heb heb ik nog nooit meegemaakt. Ik bleek uiteindelijk schimmel, streptokokken A en bacteriele vaginose te hebben. Al deze klachten hebben heel lang geduurd eer het opgelost was. Meerderekeren gevraagd bij de gyn of dit door mirena kwam maar dat was volgens hun niet zo en was gewoon domme pech. Na tig abkuren was het dan eindelijk rond oktober vorig jaar weg! Ik was super blij, dat was weer opgelost. Aan het einde van het jaar kreeg ik last van doorkomende bloedingen. Niet heel veel maar wel vervelend omdat het gewoon 2 weken duurde. Volgens de huisarts kon dit komenomdat de mirena er al 4 jaar in zat en dus minder hormonen afging geven. Dus ik besloot bet nog even aan te kijken. 2 weken na de 1e bloeding begon ik weer te vloeien. Ja hallo, daar had ik de mirena niet voor..dus weer de huisarts gebeld. Afspraak gemaaktvoor de volgende dag. Op vrijdagmiddag naar de huisarts en besloten hem direct te laten verwijderen. Ze probeerde me nog over te halen om een kuurtje te nemen voor een goede ontrekkingsbloeding.

Vriendelijk voor bedankt, dus hoppa dat ding eruit. Ik voeldeme erna super goed, buikpijn was in elk geval ineens weg! Totna het avondeten, toen begon de ellende pas echt goed. Met flinke buikkrampen mijn bed in gegaan e heel de nacht slecht geslapen door de buikpijn die ik had. De volgende dag kon ik niet meer rechtop lopen van de buikpijn, en ik dacht, zo dat is een heftige reactie. Op advies van mijn partner de huisartsenpost gebeld en die vertrouwden het niet echt nadat ikmijn verhaal had gedaan. Half uur later had ik al een afspraak. Heb helaas wel een uur moeten wachten eer ik aan de beurt was. Huisarts daar gekeken van binnen en gezien mijn pijnklachten besloten dat ik door moest naar de spoedeisende hulp. Gelijk bloed afgetapt om na te kijken en daarna direct een gyn gebeld die de rest van de onderzoeken moest doen.

Die onderzoeken kon ze niet eens doen omdat ik het letterlijk uitgilde en huilde van de pijn en heeft haar onderzoek niet eens voledig kunnen afmaken. Ze besloot dat ik acuut opgenomen werd op verdenking van een bbz. Werd direct naar een 1persoonskamer gebracht, en kreeg morfinetabletten tegen de pijn.
Weer werd er bloed afgenomen. De volgende morgen ( zondag)weer naar de afdeling gynaecologie, waar alweer een gyn me stond op te wachten. Wederom de zelfde onderzoeken, nu ging het iets betr vanwege de pijnstilling. Bbz werd uitgesloten via bloedonderzoek en echo.

Toen werd er nog een chirurg opgeroepen om te kijken of het dan mogelijk een blindedarm was. Ikmochtal die tijdniks eten in het zh omdat ik bij geval vantoch opereren direct onder narcosemoest kunnen. Volgende dag werd ook blindedarmontsteking uitgesloten. Einde van de maandagmiddag kwam de gyn weer terug aan mijn bed en verklaarde dat ik een acute baarmoederontsteking bleekte hebben, ik had nl verhoogde ontstekingswaardenen omdat ik zulk dik slijmvlies had was dit de enige verklaring. Ik mocht naarhuis met diclofenac 100 mg. Abkuur wilde ik niet aangezien ik er al tig gehad had in allemaanden ervoor door al die infecties.

Ik heb een dikke week ontzettend veel bloedverlies gehad en heb me een hele tijd zwak en slap gevoeld. Ik begin weer aardig mezelf te worden nu , maar ik wacht nu op een menstruatie. Ben nu een aantal dagen overtijd, al test gedaan maar negatief. Laat de ongi nu maar komen!
Heb al 2 weken continu het idee dat ik zwanger ben, maar ben het dus niet.

Dit was mijn verhaal wat betreft mirena!

jamilah
Nieuweling
Berichten: 3
Lid geworden op: 25-02-2014 16:32

Bericht door jamilah » 27-02-2014 11:53

Nog even een andere vraag aangezien ik veelgelezen heb de afgelopen dagen hier.

Ik had heel mooi lang haar en 1,5 jaar geleden ongeveer keek je er recht doorheen, oftewel, van mijn mooie bos haar was niks over. Heb het moeten afknippen tot net op mijn schouders? Zou ook dit toe te dichten zijn geweest aan de mirena?
Buikpijnklachten overigens ook de hele mirenaperiode gehad. Evenals pukkels in de haargrens en giga jeuk op mijn hoofdhuid.

Ik ben nu bijna 5 weken verder na het verwijderen, maar nog steeds geen menstruatie gehad. Ik wacht nu op een belletje van de gyn, want ik wilweten waar ik aan toeben. Ik heb tevens nog steeds een soort buikpijn, enorme krampen gehad in de 2 weken wat ik dacht dat ik weer moest menstrueren.
De hoofdhuidjeuk is wel weg en ook deze afzichtelijke pukkels in mijn haargrens en op mijn hoofd ook. Enkel nog wat onderhuidse witte pukkels tussen mijn ogen, erg pijnlijk...

Ik ben benieuwd hoelang het bij jullie duurde eer de menstruatie weer op gang kwam, en of ik er zelf nog iets aan kan doen om mijn lijf te stimuleren om het weer te gaan doen. Heb al wel een potje mutivitaminen vrouw gekocht, in de hoop datdit mijn lijf helpt de weg terug te vinden.

Ik heb in elk geval wel een melding gedaan bij lareb van alle klachten tijdens en na verwijdering van de mirena ( de acute baarmoedermoederontsteking na verwijdering van mirena). Hopelijk draagt dit een steentje bij!

Ik hoop op wat antwoorden van andere ex-mirena gebruiksters..

Plaats reactie