zoekende

Vertel hier je verhaal.
Plaats reactie
Lenske
Nieuweling
Berichten: 10
Lid geworden op: 02-03-2014 10:47

zoekende

Bericht door Lenske » 02-03-2014 10:59

Ik heb nu al meer dan 4 jaar mirena. Op zich erg handig want buiten de eerste 3 maanden elke dag gespot te hebben na de plaatsing, nooit meer mijn menstruatie gehad. Maar de laatste jaren is het bergaf gegaan met mijn psychische gezondheid.
Dingen die ik merk:
- geen zin in seks
- depressieve gevoelens en onlogische suïcidale gedachten
- pijnijke borsten
- lastig gevoel in de onderbuik
- lage rugpijn (terwijl ik dat nooit heb gehad daarvoor)

Ik heb aanleg voor depressiviteit maar als ik nu terugkijk op mijn verleden: op mijn 16 pil beginnen nemen omdat ik veel last had van acné, kort daarna veel aangekomen, depressie, zelfmoordpoging, daarna eetstoornis ontwikkeld. Veel therapie gehad, therapie afgerond en rond deze periode ook gestopt met de pil.
Een periode heel goed in mijn vel gezeten: mooi gewicht, positief gevoel en voor de eerste keer in mijn leven zin in seks.
Dan mijn man leren kennen, koperspiraal gezet maar na een jaartje er terug uit omdat we voor een kindje gingen. Lang geduurd voor ik zwanger was en dus had wel een impact, dan zoontje gekregen, daarna op de minipil voor een jaartje tot we voor ons 2de kindje gingen. Zwanger geraakt vrij snel, na bevalling op minipil tot dochterlief 1 jaar was en dan mirenaspiraal laten zetten omdat ik ook geen pil meer wou een volgens gyne enkel lokale afscheiding hormonen dus kans op depressie of andere klachten nihil. Nu ik ben niet bij de pakken blijven zitten met mijn depressieve gevoelens maar desondanks ik al heel wat positieve stappen heb gezet, blijft de depressie aanwezig. Medicatie tegen depressie weiger ik, volgens mij heeft het meer met de hormonen in mijn lijf te maken.
Nu ik dus erop terugkijk denk ik dat ik wel gevoelig ben voor hormonen op welke manier dan ook en in april laat ik dus het mirena verwijderen. Manlief moet dan maar zich laten steriliseren. Ik hoop echt dat ik mij dan terug beter ga voelen, terug zin in seks krijg en terug een normalere eetlust.

Wie herkent zich in mijn verhaal?

Wipkip
Ervaren Forumlid
Berichten: 84
Lid geworden op: 19-09-2011 09:18

Bericht door Wipkip » 15-03-2014 19:50

Hey Lenske,

Ik heb hem zo niet zo lang gehad als jou, maar ik herken de overgevoeligheid voor hormonen idee.
Ook ik begon op mijn 15e met de pil de diana voor mijn acne. Binnen een half jaar was ik 15 kilo zwaarder en doodongelukkig, en de pil maar blijven slikken want ik had geen puistjes meer!

Ik ben ergens midden 20 gestopt met de diana (ruim 10 jaar geslikt ondertussen) en het voelde alsof er wat een last van mn schouders viel. De mirena houdt de hormonen in je baarmoeder (claimt men) dus dat leek me een goede oplossing, dacht ik. Gevolg was dat ik ruim een jaar depressief heb rondgelopen, na enkeke maanden is de mirena eruit gehaald, maar het duurt toch echt rven voordat het uit je systeem is.

Het ergste is dat geen van de artsen me geloofd. Het kan niet volgens hun hormonen hebben niet zoveel invloed, de mirena is lokaal, bla bla. Een tijdje terug kwam de Diana slecht in het nieuws vanwege de zware bijwerkingen. Het is een kwestie van tijd voordat het de beurt is aan de Mirena.

De klachten die jij opnoemt had ik ook allemaal ten tijde van Mirena. Ik had er geen zin meer in en was ook rijp om van t balkon te springen. Het komt absoluut door de mirena en mogelijk ook door de aanleg die je hebt voor/overgevoeligheid voor hormonen. De lage rugpijn heb ik nooit gehad voor mirena en is begonnen tijdens mirena. Helaas heb ik die nu soms nog steeds als ik ongesteld moet worden.

Haal hem eruit en succes met opkrabbelen! )
Dit forum gebruik ik als een soort dagboek om mijn gevoelens van me af te schrijven. Of je je wel/niet herkent in dit verhaal is natuurlijk de vraag. Hopelijk heb je er toch iets aan.

Lenske
Nieuweling
Berichten: 10
Lid geworden op: 02-03-2014 10:47

Bericht door Lenske » 15-03-2014 21:22

toch blij te lezen dat er mensen zijn met hetzelfde verhaal
ik ben echt aan het aftellen tot 10 april, dan heb ik een afspraak bij de gyne
Ik ga hier wel proberen te posten hoe het verder met me gaat...
Mijn osteo zegt dat ik een enorme wilskracht heb, desondanks de negatieve gevoelens laat ik me niet gaan en blijf doorzetten. Gelukkig maar. Maar ik wil gewoon van dat rotgevoel van af, die waas die altijd over me heen hangt, het gebrek aan energie, het niet meer kunnen genieten.
Mijn man heeft helaas nog geen afspraak gemaakt bij de uroloog. Maar hij zal wel moeten want anders komt er van seks niets in huis, ik zit echt niet te wachten op nummertje 3 :wink:
Niet dat er nu veel sprake is van seks :roll:
Best wel erg eigenlijk eh?

Plaats reactie