Toen ik mijn Mirena eruit wilde laten halen na 5 jaar en er niet heel erg happy onder was, heb ik veel aan dit forum gehad. Mijn spiraal moest er uit gehaald worden door de gynaecoloog. Gezien dit mijn enige medische handeling was dat jaar, heeft het me in 1 klap het eigen risico gekost. Een bittere pil, aangezien het Mirena spiraal me destijds is aangesmeerd als goedkope methode. (De aanschaf kost wat, maar dan hoef je komende jaren geen pil meer te betalen, dus dat heb je er zo uit) Ook heb ik een heterozygote factor V Leiden (erfelijke aanleg voor trombose), dus zijn hormonen niet zo'n goede optie. Het spiraal kon wel, want die zou toch maar heel weinig hormonen afgeven. Mijn zus was er heel enthousiast over, want zij werd niet eens meer ongesteld. Het zou ook helpen tegen pms. Hoewel ik het heel eng vond, zo'n vreemd voorwerp in mijn baarmoeder en het liefst op condooms hield, was ik om. De doorslag gaf een ongewenste zwangerschap. Kennelijk waren mijn vriend en ik niet zo ijverig met condooms als wij dachten, gezien we weleens vrijend wakker werden!
De morning after pil kon het ook niet tegenhouden. Gezien de beroerde timing hebben we het besloten weg te laten halen.
Maar zo ideaal was het spiraal ook niet. In het begin had ik flinke vermoeidheid, spotting, bloedingen en flinke krampen. Na twee maanden was dat gelukkig verminderd. Ook had ik last van acne, en niet zo'n beetje ook. De puistjes zaten zelfs in mijn haar! Ik had ook last van stemmingswisseleingen, met name de depressieve kant op. Maar voor de Mirena heb ik ook al een depressie/burn out gehad, waarvoor ik medicijnen kreeg paroxetine 50 mg. Die medicijnen heb ik na een jaar laten staan, omdat ik wilde leren autorijden. Ik voelde me redelijk oke. Bij mij is de menstruatie wel iedere maand gekomen, maar niet heel heftig. Dat was een prettig +punt. Ook had ik geen migraine aanvallen meer. De eerste jaren leek de mirena goed te bevallen, zolang ik me niet te veel van die acne aantrok. Wel kreeg ik dikkere haren op mijn kin. Met een pincet zo weg te halen, maar vervelend dat er steeds een puist voor in de plaats kwam. Het haar op mijn hoofd werd iets dunner. En ik heb al fijn haar. Verder alles oke, tot de maandelijkse vaginale jeuk kwam. De candida infecties. Ik had ook continu een blurred vision. Ik had me al een bril laten aanmeten i.v.m. autorijden, maar het wazig zien bleef! Ook was ik gauw moe. Prikkelbaar op mijn werk. En pms, werd iedere maand erger. Ik had huilbuien op mijn werk. Ik was prikkelbaar en moe. Slapen kon ik flink, maar ik bleef moe en het gevoel hebben alsof ik in een stolp leefde en de buitenwereld afstompte. Voor geluid en licht was ik prikkelbaar. Iemand die in de andere ruimte op kantoor kauwgom kauwde kon ik door merg en been horen. Het gesmak kon me heel erg ergeren. Tegen mijn vriend was ik ronduit agressief. Regelmatig zag ik de relatie niet meer zitten en riep ik dat ie beter een slaapzak op kantoor kan neerzetten en daar kon blijven wat mij betreft. Zijn aanwezigheid was al op het randje. Ook raakte ik angstig en teruggetrokken, want ik schaamde me voor mijn buien. Vooral in de PMS dagen had ik black-outs, kon niet goed reageren en was huilerig of schreeuwerig. Ik was al een jaar werkeloos en had de rust ook echt nodig gehad. Bah, wat een onmens was ik. Het spiraal moest er uit, en ik ben 32 en ik wil kinderen! Nu wel! Maar zelf voelend kon ik de touwtjes niet vinden. De huisarts kon ze ook niet vinden en het duurde een aantal weken voor ik terecht kon in het ziekenhuis. Gelukkig had de gynaecoloog het zo te pakken, en ik was opgelucht dat dat ding er uit was. Ik heb die dag gewandeld in het park en ben daarna naar huis gegaan. De dag erop was ik beroofd van alle energie en was moe... Echt dat burn-out moe/depressie moe. Ik kon mijn ogen niet open houden, maar was wel irritant vroeg wakker. Ook was ik nog steeds de stemmingswisselingen niet kwijt. Ik was agressief, boos, om het minste geringste geïrriteerd. Mijn cyclussen kwamen wel op gang. De eerste bloeding na 2 dagen en daarna na 30 dagen. Mijn cyclussen werden korter. In januari 25 dagen! En mijn zin in seks is terug, in het begin overdreven, maar nu normaal. Toen ging ik temperatuur meten. Ik ovuleerde wel, maar had een luteale fase van slechts 8 dagen. Gezien ik zwanger wil worden, was dit geen mooi nieuws. Een eventuele bevruchte eicel heeft weinig tijd om zich in te nestelen zo. Ik ben teunisbloemolie met vitamine B6 (etos) gaan innemen. (naast de multivitamine voor zwangeren kruidvat) Ik heb de luteale fase al naar 10 dagen en naar 12 dagen kunnen verlengen. Heel mooi. Ik werd nooit zwaar ongesteld, meer afveeg ongesteld en het kunnen redden op 1 maandverband voor de hele dag. Daar is sinds vorige maand ook verandering in gekomen. Ik word weer echt ongesteld. Ook mijn pms en stemmingswisselingen zijn minder heftig sinds afgelopen maand. Wel word ik geplaagd door borstpijn, veel plassen rond de ovulatie en mijn acne komt rond de ovulatie en de ongesteldheid nog steeds op. Maar ik leef niet meer in een stolp. Ik kan weer schaterlachen. Ik heb dit jaar veel minder last van hooikoorts, ik heb geen candida iedere maand voor het ongesteld worden en ben minder vermoeid. De antidepressieva laat ik nog steeds staan en al twijfelde ik met de mirena er hard aan of ik ze niet beter weer kon slikken, ben ik blij dat ik het niet gedaan heb. Ik ben nu aan het hardlopen en zwem af en toe. Daarmee kan ik de depressieve neigingen goed beheersen. Tijdens het spiraal deed ik dat ook al, maar kan merken dat ik het nu veel beter volhou. Na het sporten voel ik me fit, en met mirena voelde ik me ietsje fit na sporten. Ook heb ik helemaal geen last van hooikoorts dit jaar. Mijn basale lichaamstemeratuur is sinds afgelopen maand ook lager voor de ovulatie. Van 36.8 naar 36.5 graden celcius. Na de ovulatie 37.5 naar nu 37.2. Ik denk dat er nog standaard een beetje progesteron in mijn lijf zat? Ik liep wel standaard tijdens de pmsdagen met een warm hoofd rond. Dat lijkt nu ook minder. Ik heb 1 ding geleerd, aan mijn hormonen wordt alleen gesleuteld door moeder natuur, want het heeft veel invloed op hoe je in je vel zit. Mijn vriend is inmiddels mijn man geworden en ik heb diep respect voor hem dat hij zich niet heeft laten afschrikken door mijn buien. Zeker als je al aanleg voor depressie hebt is mirena een no-go. En tegen pms helpt het zeker niet!