Nou ja nieuw... Lees al heel lang al jullie ervaringen en ben daar zo blij mee geweest. Ik was dus niet gek... Vriendinnen hebben nergens last van en waarom ik dan wel.
Heb de mirena nu 2,5 jaar gehad. Heb 15 jaar de femodeen geslikt, toen 2 kinderen gekregen, na de jongste 8 jaar geleden, heb ik de mirena laten plaatsen, en na 6 maanden eruit gehaald. Werd er erg dik en depri van. Dus weer aan de femodeen, maar ook die gaf steeds meer hoofdpijn etc... Later bedacht ik me dat de klachten van de mirena destijds mss ook wel aan het ontzwangeren heeft gelegen.... Dus toch ook op advies van de huisarts 2,5 jaar geleden nog een keer de mirena laten plaatsen..... Maar als snel kreeg ik klachten, acne, transpireren(stinkend), vette huid, vet haar etc. Later werd ik ook steeds vlakker, alsof er een glazen stolp om mij heen zat, waardoor er geen vreugde, verdriet etc meer binnenkwam, alles beleefde ik gelaten en dat terwijl ik altijd zo'n actief, gezellig en emotioneel mens was! En dan de schommelingen in stemming, me nergens meer op kunnen verheugen, geen energie en fut meer en een heeeeeel kort lontje. Dat gun je je lieve kinderen toch niet?!
Ook al de afgelopen jaren een aantal keer bij de huistarts geweest, met vochtproblemen, bloedonderzoek gaf niks vreemds aan, rugklachten etc... Volgend de huisarts kwam dat niet door de mirena, want ze had hem al veel gezet, maar dit nog nooit gehoord. Ook nu ik alles zo lees hier, besef ik me veel meer klachtjes die door de mirena kwamen, wazig zien, terwijl ik hele goed ogen heb
Nou ik was er echt klaar mee, vooral omdat ik me nog zo goed kan herinneren dat ik tussen de twee zwangerschappen in, zonder anticonceptie zo ontzettend goed voelde. Al maanden loop ik met het idee, hij moet eruit, maar het niet ongesteld worden is zo fijn, en de angst dat het niet beter gaat als hij eruit is, heeft mij nog maanden tegengehouden. Maar na vorige week echt ontzettend klotedagen te hebben gehad, alleen maar lopen janken, heb ik hem er eindelijk vandaag uit laten halen!
Voelde er niks van, geen buikpijn en niet/nauwelijks vloeien, alleen nu hoofdpijn....
Maar alle middelen liggen klaar voor wat de komende dagen nog kan komen;-)
Ik heb er zin, laat mij maar ongesteld zijn en vrouw zijn....voor mij nooit geen hormonen meer!! Als ik me weer mezelf voel en ik zeker weet dat mirena de boosdoener was, dan mag mijn man zijn taak op zich nemen. Ik heb nu 22 jaar gezorgd voor alles, nu is hij aan de beurt!
