De afgelopen periode, lees +/- maand of 8 begon het gedonder.. Bloed verlies, slijmerig bloed verlies, buikpijn en een humeur waar je U tegen zegt..
En dan heb ik het nog niet eens over mijn libido gehad, want die is al jaren nihil! 
Een half jaar na het plaatsen leerde ik mijn (inmiddels man) vriend kennen.. Seks hadden we wel, maar voelde meer als een moetje.. Zin heb ik zelden, en daar heeft hij het best moeilijk mee..
Maar waarom laat ik hem nu verwijderen? Ten eerste heb ik hem al een jaar of 4.. De doorbraak bloedingen, zoals ik ze nu maar noem, komen altijd op een moment dat ik ze niet verwacht. Heb last van vaginale ongemakken, denk aan geur, afscheiding en soms jeuk.. Ik heb hiervoor kuurtjes en onderzoeken gehad, en heb geen SOA o.i.d.
De bloedingen ben ik zat, laat mij dan maar weer de rode feestweek hebben.. Mijn humeur heb ik niet als enige last van, en natuurlijk libido gate..
En dan nog de naderende rammelende eierstokken
ben inmiddels 30, getrouwd, en we beginnen nu langzaam wel aan een kinderwens te denken (mn man is 40, dus wil er niet te lang mee wachten..)Doordat ik nu door een zeer moeilijke periode ga, met het terminaal ziek zijn van mijn moeder wil ik nog wachten met proberen.. wat is jullie ervaring? Eerst maar aan de pil gaan??
Wat kan ik verwachten? Komende woensdag 19 Aug gaat "ze" eruit.. En dan??
Ben benieuwd naar jullie ervaringen..