depressie en angstklachten

Vertel hier je verhaal.
Plaats reactie
_Naomi_
Nieuweling
Berichten: 1
Lid geworden op: 21-01-2016 13:44

depressie en angstklachten

Bericht door _Naomi_ » 21-01-2016 14:00

Hallo,

Sinds bijna 2 maanden heb ik een mirena spiraal laten plaatsen. Ik heb hiervoor 5 jaar de pil gehad en ben hiermee gestopt, omdat ik het idee had me niet helemaal mezelf te voelen. Ik had last van stemmingswisselingen en angststoornis etc. en labiele buien.

Ik ben voor mijn angstklachten (met name van claustrofobische uiting en angst voor paniekaanvallen) anderhalf jaar in therapie geweest. De klachten bleken verband te hebben met vroeger en ik ben sinds de zomer gestopt. Het ging weer helemaal goed en had mezelf terug gevonden. Ik voelde me stabiel en had mijn vertrouwen in mezelf, mijn lichaam en de wereld terug.

Nu ben ik sowieso een zomer-mens en ben ik dan altijd aanzienlijk vrolijker dan in de winter. Maar ik ben achteraf gezien tegelijkertijd met de pil gestopt (begin januari een jaar geleden), dus tegelijkertijd met mijn afronding van mijn therapie kon de pil langzaam uit mijn lichaam gaan. Misschien heeft dit verband gehad met elkaar.

Sinds ik de mirena heb, is alle ellende binnen 4 weken weer terug. (in het begin enorme last van buikpijn gehad zo erg dat ik naar het ziekenhuis moet, maar hij bleek wel goed te zitten maar mijn darmen reageerde heftig erop en mijn baarmoeder protesteerde). Mentaal ging alles bergafwaarts. Ik was bang dat ik een terugval had en heb mijn psychologe weer gebeld. Ik voel me onzeker tegenover mijn vriend, zie overal beren op de weg en heb enorme stemmingswisselingen. Ik kan ze zelf niet bijhouden laat staan mijn omgeving. Ook heb ik voor mijn gevoel labiele buien en totaal geen vastigheid. Mijn gedachtespiralen houden geen moment van de dag op en zijn van negatieve aard. Hierdoor maak ik mijzelf als het ware depressief, maar het lijkt wel of mijn vermogen alles positief in te zien totaal verdwenen is.

Ik heb niks om me aan vast te houden en heb voor alles een angst. Ik slaap heel slecht (lig elke nacht 3 uur wakker) terwijl ik hier NOOIT maar dan ook nooit last van heb gehad. Ik sliep altijd zodra ik mijn kussen aanraakte als een roosje. Door het slechte slapen voel ik me nog beroerder en creer ik momenteel een angst dat ik nooit meer goed kan slapen (placebo, maar mijn hoofd werkt erg associatief).

Ik baal hier erg van en wil mijn leuke ik terug waar ik me zo fijn bij voelde de afgelopen tijd. Mijn huisarts, psycholoog en gynaecologe zeggen dat het het wachten waard is tot dat hij er 3 maanden in zit, omdat dat de tijd is die je lichaam nodig heeft aan de spiraal te wennen. Zij beweren dat het daarna echt een omslag is en vrouwen zweren bij de mirena. Maar verschillende geluiden uit mijn omgeving adviseren hem eruit te laten halen.

Ik twijfel heel erg, ook omdat ik niet weet wat een goed alternatief is. Na de pil heb ik een jaar condoom geprobeerd, maar dit is gewoon niet betrouwbaar genoeg. 40% van de tijd hebben mijn vriend en ik toch zonder gedaan (we zijn al 7 jaar samen maar willen nog geen kinderen) Wel ben ik pas 23 en heb ik gewoon een aantal keren per week seks dus ik zou wel graag goed beschermd zijn tegen zwangerschap.

9 februari heb ik een herhaal echo bij de gynaecologe en ik wilde dan mijn klachten met haar bespreken, maar eigenlijk zit ik de dagen af te tellen en voel ik me helemaal niet happy dus ik twijfel of ik eerder al een afspraak met de huisarts zal maken. Ook kan ik me ergens weer niet voorstellen dat dit allemaal door de hormonen kan komen, en denk ik dat het aan mij ligt en de psychologische problemen gewoon terug zijn, maar er was dit keer totaal geen aanleiding voor en echt van de een op andere week had ik er weer last van.

Ik hoop dat jullie mij kunnen adviseren wat te doen en wat jullie van mijn verhaal vinden.

Liefs xx Naomi

Plaats reactie