mijn mirena

[judith11]

Ook ik ben in de val getrapt. Ikheb hem ongeveer een half jaar geleden laten plaatsen. En kreeg al vrijsnel buikklachten. toen ik op controle kwam had ikeen cyste van 6 cm. die gelukkig weer weg is gegaan. maar wel vel buikpijn heeft veroorzaakt(of was dat de mirena?). natuurlijk heb je iets aan klachten als je zon ding laat plaatsen, maar gaande weg kwam er steeds meer bij .ongemerkt. als ik nu terug kijk is het allemaal heel gelijdelijk gegaan. ineens veel meer hoofdpijn. op de duur ben ik maar gestop met de paracetamol. ik dacht straks raak ik nog verslaafd. het carpaal tunnel syndroom uit mijn eerste zwangerschap was weer terug.De deprie gedachten(afgeschoven op het doemdenken over de cyste). Moe zo vreselijk moe, rugklachten(dus naar de fysio) buikpijn(dus gecontroleerd op blaasontsteking). raar ongesteld en ik weet nog van deminipil dat ik dan mijn frustraties niet kwijt kan tijdens mijn ongie week. dus contand boos.(mijn zoon heeft er onder geleden) geen zin meer om te spelen met de kinderen, geen zin meer om te winkelen??????????ik?????, geen zin om naar de boot te gaan. Gewoon de hele lol van het leven was er af,Ik ben ooit eens bij de huis arts geweest toen ik puber was. omdat ik het gevoel had dat ik alles van een afstandje aan het mee maken was. dat had ik weer. (toen kwam dat door de pubertijd). En toen ikdat gevoel kreeg en mijn borsten begonnen te lekken en ik het gevoel begon te krijgen dat ik zwanger was. viel het kwartje. en ben ik de bijsluiter nog eens nagaan kijken. toen was ik nog niet eenshier geweest. maar dat ik zo veel klachten had die in de bijsluister stonden vond ik wel zo eng dat ik besloten heb dat hij er uit moest. het geeft even geduurt om dat de de huisarts 3 keer de afspraak afzei maar nu is hij er uit. O en ik vergeet nog. de meeste hebben last van acne. Nu heb ik exzeem wat ik al een halfjaar niet meer heb gehad????? rara hoe komt dat dan.

Ik heb al die klachten kunnen afschuiven op het fijt dat mijn man net weg was(die is 3 maanden van huis) ik slecht sliep daardoor. het afscheid me toen weinig heeft gedaanen ik het dus niet had verwerkt ofzo. Maar nu ik jullie verhalen lees denk ik alles komt door dat ellendige ding.

En nu is hij er uit. Ik bleod al drie dagen en de eerste dag na het verwijderen niet maar de tweede dag schrok ik me rot. Heb de HAP gebeld maar het was gelukkig niet erg. Wel veel bloed maar niet teveel. En het zou minder moeten gaan worden en dat is gelukkig gebeurt. En nu hij er uit is. Heb ik weer gelachen Echt gelachen ommijn kinderen ben ik bij de kinderboerderij geweest en op het strand ik ben weer op de fiets gestapt. ikheb mijn hele huis gesopt. En ik ben nog steeds moe. Maar mijn zin is al weer terug.

Ik hoop alleen dat mijn borsten weer snel normaal gaan doen. want door die "ongesteldheid"zijn ze weer vanslag.

groetjes judith

[Claudia]

Hoi Judith,

Ten eerste welkom op het forum, en bedankt voor het vertellen van je verhaal. Het klinkt allemaal weer heel herkenbaar! De cyste, de hoofdpijn, depressie, eczeem, rugklachten, carpaal tunnel syndroom (waarschijnlijk door het vasthouden van vocht), vermoeidheid, boosheid, geen zin meer in leuke dingen.... Heel fijn dat je de Mirena nu kwijt bent, en dat je weer meer energie en zin krijgt!
Je kunt je de eerste tijd nog wel wat vermoeid voelen, en het kan wel een paar maanden duren voordat je je weer helemaal normaal voelt. Als je eens een slechte dag hebt, ga dan niet bij de pakken neerzitten maar bedenk dat die ook weer weg gaat en dat je op dat moment waarschijnlijk last van een schommeling in je hormonen hebt
Hou je ons op de hoogte van hoe het met je gaat de komende weken? Is je man overigens al terug of zijn die drie maanden nog niet voorbij?

Groetjes

Claudia

[judith11]

Hoi claudia.

Ik ben heel blij met dit forum,Ik ben meestal wat terughouden met zulke dingen omdat ik bang ben dat je elkaar gek praat. Maar deze klachten zijn zo vaag allemaal dat je bijniet veel mensen terecht kan.Het is echt een feest van herkenning. En je het in het begin eigenlijk niet eens door hebt. Ik had alleen het gevoel dat hij er uit moest. maar die gedachte was niet onderbouwd. dat heeft me dus echt 6maanden piekeren gekost,En die borsten vind ik nog steeds eng hoor. Straks is het toch wat anders. Maar mijn gevoel zegt dat het echt van de mirena komt. Ikheb al wat adviezen van je opgevolgt. Ik schrijf elke dag hoe ik me voel. Zodat ik er grip op kan krijgen. Ik mag niet volgende week al weer naar de dokter. Laat eerst mijn lichaam maar eens tot rust komen. Verder moet ik van mijn borsten afblijven en probeer ik dus maar een keer perdag er echt meebezig te zijn als ik op schrijf hoe het is gegaan. Verder bouw ik nu bewust tijd voor mezelf in in de dag. En doe bewust leuke dingen met de kinderen.
Ik merk dat ik inzak na het middag eten. dan wordt ik heel moe. ik denk dat mijn lichaam dan hard moet werken om alles te gaan verteren en dat spreekt mijn energie voorraad aan ofzo.

Ja ik vind het super van je dat je dit forum hebt opgezet.

Verder merk ik dat het elke dag wat beter gaat. zeker nu de voedings suplementen aan slaan. Maar zou je me nog eens goed advies kunnen geven over wat je nou het beste kan gebruiken? Heb vandaag de fles floradix laten vallen dus ik moet toch om wat nieuws en dan kan ik het maar beter goed doen.

En verder manlief is nog een aantal weken weg. dus over andere anticonceptie hoef ik nog even niet na te denken. dat is wel lekker. Al denkik dat ik geen hormonen meer in mijn lijf wil. Denk ik ik weet het wel zeker.

Ik vondhet wel fijn om te merken dat mijn darmen weer normaal gingen werken en ik moet zeggen dat mijn geheugen het ook steeds beter gaat doen.

ikben benieuwd naar de hromonale dipjes die de komende maand gaan geven.
En heb je enig idee hoe lang het duurt voor mijn borsten weer normaal zijn????


Dankje wel voor al deze informatie op dit forum. Fijn al die herkenning


groetjes judith

[Claudia]

Hoi Judith,

Graag gedaan hoor :wink: Ik vind het heel belangrijk dat vrouwen beter geïnformeerd worden over de Mirena!
Ik heb nog wat links op de Amerikaanse Curezone site gevonden over lekkende borsten:

jen2697
oldskool
tivostuff

(Het is wel in het Engels, als het niet lukt om het te lezen wil ik het wel voor je vertalen)

Ik kan je nog niet vertellen hoe snel deze bijwerking over gaat. Ik zal in ieder geval proberen er iets over te vinden. Een vriendin van mij die ook op dit forum zit heeft overigens hetzelfde gehad, bij haar ging het vrij snel over nadat de Mirena er uit was.
Ik denk dat je het meeste zult hebben aan B-vitamines en magnesium. Ook GLA capsules met Teunisbloemolie (omega-6 vetzuren) van Orthica kunnen ondersteuning geven. Deze zijn echter wel prijzig.
Die middagdip is wel herkenbaar :wink:
Jammer van die Floradix trouwens! Dus je man is nog een paar weken weg? Wel zwaar om dan al het werk 's avonds met de kinderen alleen te doen zeker? Hoe oud zijn je kinderen?

Groetjes,

Claudia



Claudia

[judith11]

Wel lekker om zo weer eens te kletsen,

Mijn kinderen zijn 1.5 (sofie) en 3.5( job). Dus ja ik heb mijn handen vol aan ze. Gelukkig zijn ze alletwee vrij makkelijk. job en ik zijn twee handen op een buik. En aan gezien mijn "buik" wat dwars ligt heeft hij daar ook wat last van en dat vind ik erg rot voor hem. ik kan het hem nog niet echt uitleggen wat er met me is. Maar goed ik ga er van uit dat dat straks beter gaat.
Sofie is altijd heel vrolijk of even heel boos. Dus die merkt er gelukkig niet echt veel van. Zij leeft haar leventje gewoon lekker door. Morgen hebben we weer samen een ochtend dan gaat job naar de peuterspeelzaal. En dan eindigen we meestal samen op de fiets er lekker op uit. Bootjes kijken vind ze erg leuk (we wonen in zeeland)
En ja ik doe ook alles overdag alleen met ze want ik werk verder niet. Ik ben wel weer opzoek maar dat is niet echt gemakkelijk omdat ik het liefst maar een dag wil werken en het dan ook nog leuk moet vinden.
En waarom dan mirena. Ach ik dacht ik weet nog niet of ik nog een kindje wil en mijn man weet het helemaal nog niet. mirena is makkelijk. Het stomme is dat mirena het zelfs voorelkaar heeft gekregen dat ik me lichamelijk niet in staat voel om een derde te krijgen zo beroerd voelde ik me. ik dacht hoe moet ik dit doen met 3 kinderen terwijl ik altijd heb gedacht. "Ach nog een erbij die draait wel mee ".

Ik blijf het allemaal nog raar vinden al die bij werkingen die gedachtes die ik nooit heb gehad die er ineens waren. Het gevoel toen mijn man weg ging deze keer. Ik heb steeds zitten wachten op de dip die er zou komen. Maar het liet me allemaal koud. Er kwam geen dip. Ik vond niets leuk om te doen echthelemaal niets. Wel heel goed voor het geld want ik ga graag de stad in. Maar zelfs daar had ik geen zin in.

En zo kan ik nog wel even door gaan.

Ik zal de links straks eens even bekijken. Engels is geen probleem.

Groetjes judith

[Claudia]

Hoi Judith,

Dat zijn nog kleine kindertjes, ik kan voorstellen dat je daar je handen vol aan hebt! Mijn jongste, Daniël, is ook bijna 1,5 , hij is van 3 januari 2007 We hebben er ook net sinds een week een puppy bij dus ik moet er eigenlijk nog een paar ogen en handen bij hebben
Het is lastig inderdaad om een baan te vinden voor één dag per week. Momenteel werk ik twee halve dagen, als alfahulp, om er weer tussen te komen. Ik ben vijf jaar thuis gebleven omwille van de kinderen. Daarvóór heb ik altijd administratief werk gedaan Wat voor soort werk zou je leuk vinden dan?
Tja, nergens meer zin in hebben en geen gevoelens meer bij dingen hebben zijn echt depressieve klachten he. Je zult wat dat betreft denk ik snel verschil gaan merken en langzamerhand weer jezelf worden.
Misschien merkt je man het straks ook wel, als hij weer terug is.
Mooie provincie, Zeeland

Groetjes,

Claudia

[judith11]

Hoi claudia,

Even een up date, En gelijkt wat er nu door mijn hoofdspookt allemaal. Ik zit nu lekker aan de floradix (weer) en de vitamines. En het is vandag met de enrgie goed gegaan. Ik had vanavond pa seen dipje. Maar ik merk wel datik nu wat zeurderige pijn in mijn onderbuik heb. En dat vind ik dan gelijk al weer eng. het was namelijk helemaal weg. Nou heb ik het me vandaagbehoorlijk lastig gemaakt. Ik heb me over een aantal dingen vreselijk opgewonden. Ben boos geweest heb zelfs huilbuien gehad(gelukkig lagen de kinderen op bed die hebben er niets van gemerkt. En ik merk dat ik nu ineens weer niet in slaap kan vallen. Nou ligt mijn zoon naast me met koorts(hijheeftverder nergens last van maar toch) En dat helpt ookniet echt. Maar ik merk dat mijn lichaam dan weer in een soort adrenaline ruch zit waar ik niet uit kan komen.

Hoe zit dat nou met deze klachten is dat normaal of toch maar weer een bezoekje aan de huis arts? Ik merk wel dat het beter gaat want dit is de 2e keer dat ik last heb van mijn onderbuik sinds hij er uit is. Ikheb ook wat las van mijn darmen. En mijn humeur is ng steeds goed. Maar is dat normaal dat je danin eens een terug val hebt.(nou ben ik ok bezig met mijn fysio vor mijn rug en buik en doe dus buikspier oefeningen dus misschien komt het daar ook door maar ik benniet meer zo goed in staat om het van elkaar te onderscheiden)

het wat een verhaal.

En hoort die vreselijke honger die ik heb er nou ook bij?

dank je wel

[Claudia]

Hoi Judith,

Die dipjes horen er nu nog gewoon bij Je lichaam moet wennen aan de nieuwe situatie. De Mirena heeft ook invloed op je stofwisseling en je glucosespiegels. Het kan zijn dat je daarom nu ineens zo veel honger hebt, en wat last van je darmen. En ja, wanneer je je 's avonds zo over iets opwindt is het wel logisch dat je daarna niet zo goed in slaap kunt komen, en dan maak je je ook nog zorgen over je kindje
Hoe gaat het nu, een paar dagen later, met je?

[judith11]

Even up daten. de constante pijn van de mirena is weg. ik heb veel meer energie. Heb weer ramen gezeemt zandbak gevult met zand, verzin weer dingen bijv.om de computer te verplaatsen. dat zijn heel normale dingen voor mij maar dat deed ik allemaal niet meer. Ik kan weer 3 kinderen aan zonder dat ik denk hoe doe ik dat nu. Ik ben zelfs met ze wezen wandelen. Mijn onderrugklachten zijn helemaal weg. Ikkan weer beter zien. het "tunnel zicht" is weg. Ik ben niet meer elke avond bang dat de aarde stopt met draaien en denk nu ik dit op schrijf hoe heb ik me daar druk om kunnen maken. Ik eet weer meer.
Maar ik heb vooral meer enrgie en heb het gevoel dat ik weer controle heb over mij nleven. Mijn geheugen is ook weer beter. Ik hoef niet meer constant alles te herhalen voor mezelf. waardoor doo rik niet eens meer aan andere dingen kon denken. En mijn borsten doen iets minder zeer. Ik kan mijn bh weer normaal aan. En als ik er in knijp komt er niet zo maar meer melk uit.

Waar ik nog niet te vreden over ben. Zijn die steken in mijn buik. Dan zijn ze er twee dagen weer dan twee dagen niet. dan zit het hoog dan laag. mijn maag zit soms op slot. Ik heb het gevoel dat ik reageer op voedsel zoals ik deed toen ik mijn voedselallergie nog niet ondercontrole had. Buikpijn. maag pijn rommelende darmen rare ontlasting. Maar met die lage buikpijn ben ik dan weer bang dat het mijn eierstokken zijn ofzo. Dit heeft gewoon nog geen plekje. Of is nog niet over ofzo. Misschien toch maar weer eens langs de dokter.

groetjes judith

[Claudia]

Hoi Judith,

Bij mij waren de maag en darmen ook het langzaamst met herstellen. Ik heb nu, na 7 maanden, nog steeds af en toe een dag er tussen dat ik denk hee, daar is het weer. Maar wel veel minder vaak dan toen de Mirena er net uit was. Maar als je klachten je onrustig maken zou ik wel even langs de huisarts gaan, al is het maar voor de geruststelling. Er gebeurt nu een hoop in je lijf moet je maar denken Ik ben heel blij voor je dat je geestelijk zo goed aan het opknappen bent!

Groetjes,

Claudia