Even voorstellen

[charissa21st]

Ten eerste respect voor dit forum, eindelijk iets wat ergens op slaat, dan het ons verhaal in de wind geslagen dokters diagnose.

Om een lang verhaal kort te maken geef ik een korte introductie over mezelf en ga ik meteen naar het hoofdonderwerp.

Hoi,

ik ben Charissa, 25 jaar oud, geen kinderen gebaard, hobbies zijn: dansen, fotografie en digitaal ontwerpen. Ik ben nu gewoon student.

Ik heb de Mirena sinds vorig jaar Augustus. Inbrengen was pijnlijk en vervelend dat ik bijna stop wilde zeggen, (dokter had me verleerd ingelicht, was niet goed voorbereid, wist niet wat me te wachten stond toen ik dat kamertje binnen ging!!!) de gyneacoloog die het deed inbrengen was ook niet al te vriendelijk. Die zei steeds: "mevrouw mevrouw!"bij het inbrengen als ik tegenstribbelde. Het ging moeilijk, omdat mijn baarmoeder scheef was, volgens haar dan he. Gelukkig heb ik twee paracetamol ingenomen van te voren en erna nog antibiotica. Ik heb geen last gehad van bloedingen enzo. Ik heb het spiraal laten zetten op aanraden van mijn toenmalige collega. Bij haar ging het perfect.

Nu komt het:

ik heb al een een tijdje een onregelmatig dag en nacht-ritme, waardoor mijn cyclus verstoord werd. Ik slaap en eet onregelmatig en stress speelt ook een rol. Daarnaast bij een normale cyclus maak ik dus mee dat ik soms dood en dood ziek wordt: ik moet dan overgeven en ben aan de diarree en heb zulke steken in mijn buik, dat ik het er benauwd van krijg. Hevige koorts komt er ook bij, daarbij lijd ik ook nog aan PMS, door de dokter geconstateerd.

Mijn normale cyclus bestaat uit 1 week ongesteld zijn, waarvan 2 weken dat ik me normaal voel, 1 week ovulatie ( dat vind ik altijd die smerige periode, dat ik dikkere afscheiding krijg, pijn in onderrug, moe wordt, stemmingswisselingen en ineens enorm veel zin in sex en vreetbuien krijg, waarbij je ook nog eens zo lelijk moet afwachten wanneer het nou eindelijk begint) en vervolgens de echte menstruatie, wat daarna weer gevolgd wordt van bloedverlies met klonten naar dikke bruine afscheiding naar geel naar transparant. Sorry als je aan het eten bent Pff...

Geloof me, ik maak mensen echt gek hiermee met mijn menstruatie verhalen, misschien is dat ook wel de rode draad waarom het wel eens misging in mijn leven en niet de juiste diagnose werdt gesteld. Hormonen zijn een bitch!

Ik kan zowel de pil en nuvaring niet verdragen, vanwege migraine. Ik krijg dan van die vervelende steken achter mijn oog. Dus besloot ik als laatste optie de spiraal te nemen, maar ik denk dat dit ook helemaal vern**** is, vanwege mijn onregelmatig dag en nacht ritme, mijn eetpatroon zowel de tijden als het eten en stress door wat psychische omstandigheden, maar dat valt wel mee, gewoon af en toe wat rotte appeltjes op je pad, geen big issues meer zoals vroeger.

De klachten: Ik heb dus onregelmatig beetje bloedverlies hier en daar en voel me vaker hangen in de ovuleer fase, waardoor ik zo 'n zwaar gevoel in mijn onderrug heb en ik ben echt vaak moe de laatste tijd. Gewoon zonder reden, ook als ik uitgeslapen ben. Ja mijn buik steekt niet echt uit ofzo, maar ik blijf een beetje hangen op een bepaald gewicht, ik krijg die laatste kilo 's er niet af, maar ik was ooit dikker, maar ik ben wel blij dat ik in ieder geval niet extreem ben aangekomen ofzo.

Ik ben kapot moe en kapot geil. Dat laatste erger dan normaal. Ik geef wel om een gezonde libido, maar dit is 2 much. Ik denk dat dat ding op een gevoelig plekje zit van binnen ofzo. Nou qua lichaamshaargroei is alles hetzelfde gebleven, het blijft vervelend om te ontharen en rond de menstruatie stijgt mijn hormoonpeil, waardoor het ineens snel groeit. Het lijkt ook wel alsof ik het hele jaar door constante dikke afscheiding heb en inderdaad kan ik de spiraal inwendig beetje voelen, ligt eraan hoe ik zit. Ik sport ook ernaast, maar dat laat wat te wensen over, omdat ik me zo vaak moe voel.

Ik dacht al aan het begin dat het wel eens aan het spiraaltje kon liggen, maar ook aan mijn onregelmatig levenspatroon. Ik heb het superdruk met school enzo. Misschien moest ik wat gezonder eten etc. Ik eet best normaal en in de menstrueermaanden ja dan heb ik wel zin in zoetigheid, dat is altijd wel zo geweest. Qua emotiestemming is het ook wel allemaal gelijk gebleven, is niet echt positief, want ik dacht in het begin dat ik er van af was, ik voelde me wel lekker erin.

Mijn haren vallen best veel uit en is dunner geworden. Ik gebruik wel Wonderstraight normaal per kwartaal, maar dat had er niets mee te maken uiteindelijk. Mijn hoofdhuid jeukt ineens heel erg en ik heb last van schilfertjes, normaal heb ik dat alleen als ik ongesteld moet worden vanwege veel talgaanmaak. Ik heb geen last van erge acne en dat mijn borsten soms wat dikker en harder zijn, beetje pijnlijk, vind ik niet zo heel erg. Zo zijn ze mooier he he.

Maar ik denk dat ik die klachten toch aan mijn spiraal te wijten heb, ook al vind ik het heel fijn niet meer zo ongesteld te zijn, de klachten wat ik met dat ding heb wegen zwaarder dan dat ik geen spiraal gebruik.

Wat moet ik nu doen? Er kan wel gezegd worden afwachten tot ik weer regelmaat heb in mijn dag en nacht en eetpatroon, maar dat kan ik vergeten. That's life. Kan ik net zo goed stoppen met school, voorheen had het te maken met een onregelmatig werkrooster, maar ik ben daar allang weg gelukkig.

Ik laat em maar verwijderen, want ik heb echt geen zin meer om me zo moe en raar te voelen nu ik eigenlijk hardstikke veel huiswerk moet maken en normaal hardstikke actief bezig ben met sport, maar ik wil alstjeblieft niet weer zo extreem ziek worden en al die stemmingswisselingen op mijn dak hebben.

Ik voel me gewoon net een levend experiment: dan dit proberen, dan dat. Zelfs mijn moeder vindt dat. Ja what's next: de prikpil? Ik wil me ook niet laten steriliseren, want het is een God's geschenk, dat ik kinderen kan baren.

Nog iets: ik geloof niet, dat een minimaal aantal op de zoveel (1000, miljioen) vrouwen last heeft van klachten. Het werkelijke aantal ligt volgens mij hoger, gezien deze forum, maar dat wordt dan zo in de doofpot gestopt, omdat het anders niet aantrekkelijk meer is het spiraaltje te leveren lijkt mij. Dat was met de pil ook, ik had eerst 10 jaar geleden nergens last van en 13 jaar later ineens wel, toen die bijsluiter veranderd was en ook zo met de Nuvaring. Ik denk dat door de crisis bepaalde stoffen zijn vervangen door goedkopere en dat we ons daarom zo beroerd voelen. Ook in de pharmaceutische industrie wordt veel gekloot met medicijnen. Zucht ik weet het ook allemaal niet meer, ik vertrouw alleen op God.

Uit dit uitgebreid verhaal blijkt dat ik genoeg zelfkennis heb over mijn lichaam, ik kijk ook rond op intrenet zoals nu en wat eerlijke informatie had ik wel op prijs gesteld, dan wat vaag doktersadvies. Ik moest het echt uit de dokter trekken wat het beste voor me was en vinden jullie het ook niet irritant als je daar in die wachtkamer keilang zit te wachten op je beurt en wanneer het jou beurt is, moet je het maar snel afraffelen. Gatver.

Take care you ladies: Ik voel helemaal met jullie mee! En maar vervelende klachten aanhouden en niet begrepen worden, terwijl je gewoon staat te vertellen waar je last van hebt.

Het zou fijn zijn als iemand mij kan helpen aan een alternatief, want anders ga ik lelijke maanden tegenmoet.

Veel liefs,

Charissa

[mo]

Hallo Charissa,

Mijn ervaring is dat PMS erger wordt door te weinig slaap, te veel stress, te weinig beweging en ongezond eten. Het is dus wel belangrijk deze zaken ook aan te pakken.
Sterkte, ik hoop dat je een anticonceptiemiddel vindt waar je minder last van hebt.

Groetjes,
Mo

[lady d.]

Wow Charissa,

Wat een verhaal meissie. Ik had je andere voorstelling gelezen maar deze nog niet. Je tobt dus al een hele tijd

Hoop dat nu je verlost bent en de tijd alles weer zal herstellen. Dat het tijd nodig heeft weten we inmiddels allemaal. Maar gelukkig houden wij, die de beslissing namen voor verwijderen van de Mirena, meer van onszelf dan van de huisart en/of gyneacoloog 8)

Ik wens je veel sterkte de komende tijd en hoop dat je gezellig met ons de verbeteringen en de tegenslagen wilt vermelden; blijkbaar helpen we elkaar hiermee. Het is zonde dat het hier zo rustig is, misschien als we meer storm veroorzaken er meer vrouwen wakker worden

Liefs, D.