Een boel klachten, volgende week verwijdering Mirena

[Pookie]

Ik ben een jonge meid van 22 jaar. Ik heb vorig jaar november een Mirena laten plaatsen, een week of 8 nadat ik ben bevallen van een heerlijke zoon. Ik wilde niet weer aan de pil beginnen omdat ik hierdoor kilo's was aangekomen, en na mijn zwangerschap was ik ook de lichtste niet... Dus nee, geen pil meer voor mij... Overlegd met gyn en zij raadde me de Mirena aan.

Maar jeetje, sinds die Mirena ben ik gewoon mezelf niet meer... Na de plaatsing ben ik eigenlijk constant aan het bloeden geweest. Andere klachten begonnen tussen kerst en oud & nieuw. Ik voelde me al een paar dagen extreem moe, en steeds van die rare duizelingen, had soms het idee dat ik tegen de vlakte zou gaan. Erg eng als je ook nog voor een babietje moet zorgen. Op een bepaald moment hadden we bezoek, waaronder ook een kindje van 2 die erg aan t schreeuwen was. Ik kon ineens het lawaai en de drukte niet meer aan, ik werd steeds beroerder en voelde me met de seconde vreemder... Ik ben met een emmertje naar bed vertrokken en was op een bepaald moment zo duizelig dat ik ervan moest spugen. De twee weken daaropvolgend heb ik op bed doorgebracht. De huisarts is langs geweest, en er is bloed afgenomen om te controleren of er geen problemen met mijn schildklier had, of misschien bloedarmoede of andere dingen aan de hand waren. Hier kwam niks uit. Ik voelde me down, was steeds maar aan het huilen, ik kon niks meer verdragen qua lawaai. Tv kijken wilde nog wel, maar niet als ondertussen mijn partner ook aan het praten was. Ik kwam alleen m'n bed uit om naar de wc te gaan. En nog altijd bloedde ik... Ik kreeg van de huisarts Naproxen tegen de weeëige pijn die ik had in mijn onderbuik, en dit zou ook het bloeden moeten verminderen. Dit gebeurde ook. Uiteindelijk de tweede week van januari moest ik toch weer meer m'n bed uit, mijn partner zijn vakantie zat erop, dus ik moest weer full-time voor onze zoon zorgen...

Toch bleef ik me ellendig voelen, duizelingen, depressieve gevoelens, angstig, om de haverklap buikpijn of misselijk, hoofdpijn en de bloedingen bleven ook maar af en aan komen. Ik werd er helemaal gek van. Vanwege de duizelingen bleef ik ook maar thuis, veel te bang dat me op straat iets zou overkomen als ik met de kinderwagen liep. Eind januari weer bloed laten prikken, dit maal op vitamines. Nu bleek ik een vitamine D tekort te hebben, als je kijkt bij de symptomen komt dit ook aardig overeen met wat ik voelde. Dus aan de capsules. Ik voelde me steeds iets beter worden, maar nog altijd last van bloedingen die komen en gaan. Ook voel ik me nog altijd niet happy, en niet lekker in mijn vel... Gister weer bloed wezen prikken voor vitamine D om te kijken of die inmiddels voldoende is aangevuld. Ik denk haast van wel, zit nu met het mooie weer ook veel in de tuin in het zonnetje.

Ik voel me nog altijd down, depri, ik ben mezelf niet, heb geen zin om weg te gaan, sluit me het liefst de hele dag op in mijn eigen huisje (en tuin) met mijn zoontje. Ben ook nog steeds duizelig, last van menstruatiebuikpijnen die voelen haast als weeën, en ik ben bang... Bang voor alles, heel vreemd. Ik ben bang om naar buiten te gaan omdat ik bang ben dat me wat overkomt, dat ik flauw val ofzo. Door die duizelingen ben ik bang dat me meer mankeert dan "gewoon" vitamine tekort, of "gewoon" de Mirena waar ik last van heb (die angst komt ook omdat een vriend van ons (36jr) met een hersentumor op sterven ligt denk ik). Mede dankzij dit forum en de verhalen die ik hier heb gelezen heb ik besloten dat de Mirena er sowieso uit moet, ik vermoed dat een groot deel van mijn klachten toch door de Mirena komen. Ik heb nu een afspraak gemaakt voor volgende week donderdag om de Mirena te laten verwijderen... Dan wil ik het nog een maand of wat aankijken. Ik hoop dat het dan beter gaat, en de klachten dan minder worden/verdwijnen...

Oja en ik heb trouwens ook heel erg last van haaruitval en jeuk op mijn hoofdhuid sinds de Mirena... En mijn libido is ook ver te zoeken!

[Suzanne]

Hoi Pookie,

Wat vervelend dat je die klachten ervaart! Wel erg typisch dat je daar last van kreeg sinds de Mirena. Ik vind het allemaal wel opvallend. Ook ik heb allerlei redenen en oorzaken gezocht voor het niet lekker in mijn vel zitten. De Mirena was niet verantwoordelijk voor al mijn leed, maar zodra ik hem liet verwijderen voelde ik me zeker steeds beter worden! Ik heb hem nu 3,5 week geleden laten verwijderen en voel me stukken beter. Niet meer zo down en zo zenuwachtig.

Het verlies van libido, depressie, zenuwachtig gevoel, haaruitval, buikpijn, bloedverlies noem het maar op, het zijn allemaal bijwerkingen van de Mirena. Heb je de bijsluiter weleens gelezen?

http://db.cbg-meb.nl/Bijsluiters/h16681.pdf

Morgen heb je dus een afspraak. Ik ben benieuwd of je meteen verschil gaat voelen. Het verwijderen valt trouwens mee, voor het geval je je zorgen maakt.

groetjes,
Suzanne

[Pookie]

Hoi Suzanne,
Bedankt voor je reactie.
Je liep echter een weekje voor.
Morgenmiddag ben ik aan de beurt.
Ik kan je niet half omschrijven hoe nerveus ik ben.
Hopelijk valt het verwijderen me mee...
Ik ga even in jouw topic lezen, kijken hoe t jou vergaat.
Liefs!

[Suzanne]

Hoi Pookie, het verwijderen valt reuze mee! Ben benieuwd hoe je je de komende dagen zult voelen. Succes en we horen graag van je hoe het is gegaan!

[Pookie]

Het viel inderdaad reuze mee, gelukkig maar.
Heb er zelfs helemaal niks van gevoeld, ik voelde alleen die vieze koude eendebek haha.
Ik voel me eigenlijk nog helemaal niks anders, maar dat vind ik niet meer dan normaal.
Ik ben heel benieuwd hoe het me de komende dagen zal vergaan...

[Suzanne]

Hoi Pookie, hoe gaat het nu met je?