Angstaanvallen, stemmingswisselingen

Bespreek hier de psychische klachten die jij en/of je omgeving hebben ondervonden
Claudia
Site Admin
Berichten: 859
Lid geworden op: 16-12-2007 20:07

Bericht door Claudia » 30-06-2008 15:51

Hoi Roeltje,

Je zou eens St.Janskruid kunnen proberen? Dat schijnt te werken bij lichte tot matige depressies, is uit onderzoek gebleken. Lees dit maar eens:

Sint-Janskruid

:wink:
Moeder van 4 kinderen, drie keer Mirena (in 2001, 2003 en 2007)

Roeltje
Nieuweling
Berichten: 15
Lid geworden op: 14-06-2008 13:41

Bericht door Roeltje » 30-06-2008 19:39

Hoi Claudia,

Dat klopt, alleen mag je dit niet in combinatie met antidepressiva gebruiken. Jammer!

Claudia
Site Admin
Berichten: 859
Lid geworden op: 16-12-2007 20:07

Bericht door Claudia » 30-06-2008 21:24

Roeltje schreef:Hoi Claudia,

Dat klopt, alleen mag je dit niet in combinatie met antidepressiva gebruiken. Jammer!
Oeps, sorry, ik had er even niet bij stil gestaan dat je al antidepressiva gebruikt. Misschien dat Valeriaan dan wat steun zou kunnen bieden, dit heeft geen wisselwerking met andere medicijnen:

Valeriaan

Verder heb ik zelf acupunctuur geprobeerd, en daar merkte ik wel verschil door, ik werd er rustiger en helderder van. Mijn verzekeraar vergoedde tien behandelingen. Ook zou je bijvoorbeeld homeopathie kunnen proberen, sommige mensen hebben hier echt baat bij. Het zijn dan wel alternatieve behandelingen die ik nu noem, maar mijn motto is: als het maar helpt :wink:

Groetjes,

Claudia
Moeder van 4 kinderen, drie keer Mirena (in 2001, 2003 en 2007)

Rosa
Nieuweling
Berichten: 6
Lid geworden op: 17-07-2008 14:06

Herkenning

Bericht door Rosa » 17-07-2008 14:25

Hallo dames,

Al een paar weken lees ik her en der op internet de verhalen van gebruiksters over de mirena-bijwerkingen. Zo ben ik ook hier terecht gekomen. Mijn verhaal is niet veel anders dan dat van jullie:
goeie, leuke zwangerschap gehad en leuk kind op de wereld gezet. Nog tijdens de borstvoedingsperiode (kind was 2,5 - 3 maanden oud) spiraal laten zetten. Ik zakte direct weg in een depressie, maar kreeg het advies het even aan te zien: m'n lichaam moest zich instellen op de nieuwe hormonale situatie. Inderdaad ging het met een paar weken weer goed. Tot ik stopte met de borstvoeding - dat is begin mei geweest, toen m'n kind 6,5 maand was. Sindsdien ben ik totaal de weg kwijt, maak met iedereen ruzie, heb dagelijks huilbuien en ben aan het overleven in plaats van aan het genieten van het leven. Uit m'n omgeving hoor ik dat dit het ontzwangeren is, dat het er bij hoort, dat ik overbelast ben etc. etc. Na vijf weken heb ik hardop tegen m'n partner uitgesproken dat ik denk dat het m'n spiraal is. Hoor van hem dat ik sinds de plaatsing al niet meer echt mezelf ben en afwezig lijk.

Naast de psychische klachten heb ik ook lichamelijke klachten: acné, huiduitslag, totaal verlies van libido, steken in m'n onderbuik.

Maandag heb ik een afspraak bij de huisarts en zal ik hem vragen de spiraal te verwijderen. Ik hoop heel erg ontzettend snel op te knappen. Niet alleen voor mezelf, m´n relatie, m´n gezin en m´n werk, maar vooral ook om gelijk te krijgen. Als het nog een tijdje duurt zoals ik hier lees voordat het verwijderen effect heeft, dan zal iedereen om me heen blijven zeggen dat het 'gewoon het ontzwangeren' was. Ik weet beter: voor mij geen hormonen meer. Durf niet stellig te beweren dat ik dan geen depressies meer krijg, want helaas ken ik die maar al te goed uit het verleden. Maar ik vind het achteraf wel frappant dat m'n depressies zijn begonnen tijdens de hormonale wisselingen in de puberteit, toen ik al aan de pil was. Dat ik me beter voelde toen ik (jaren later) van de pil af was. En dat ik me top voelde toen ik zwanger was en borstvoeding gaf. Dan maak je mij niet meer wijs dat hormonen, hoe gering dan ook in de mirena, geen effect hebben op je psyche.

Ben benieuwd hoe het jullie vergaat - ik wil proberen hier ook te laten weten hoe het mij vergaat na de verwijdering.

Groetjes & sterkte allemaal

Anneke
Ervaren Forumlid
Berichten: 97
Lid geworden op: 08-07-2008 11:59

Bericht door Anneke » 17-07-2008 18:41

Snapt iemand nog het verhaal wat de artsen steeds vertellen dat je lichaam met mirena in een rusrfase komt qua hormonen, vergelijkbaar met de borstvoedingsperiode? Lichamelijk kan ik het nog wel snappen, maar dat veel vrouwen geestelijk zo heftig reageren kunnen zij toch niet negeren? Ik ben hem nu sinds maandag kwijt, en wat voelt het nu al goed! Geen drukkend gevoel meer in mn koppie, ben veel relaxter...nu al. Lichamelijk ook: buikpijn weg, spierpijn al n stuk verminderd. Voor mij nooit meer een "ding"in mn buik!

Claudia
Site Admin
Berichten: 859
Lid geworden op: 16-12-2007 20:07

Bericht door Claudia » 19-07-2008 15:26

Tja Anneke, dan vraag ik me op mijn beurt ook meteen af hoe veel vrouwen onterecht de diagnose van een postnatale depressie hebben gekregen.... de Mirena wordt immers vaak geplaatst zo'n zes weken na een bevalling :(
Moeder van 4 kinderen, drie keer Mirena (in 2001, 2003 en 2007)

Bright
Ervaren Forumlid
Berichten: 95
Lid geworden op: 16-06-2008 19:51

Bericht door Bright » 21-07-2008 12:10

Roeltje,

Ik ben benieuwd hoe het met jou gaat.
Ik hoop dat je je beter voelt.

groetjes van Bright

Rosa
Nieuweling
Berichten: 6
Lid geworden op: 17-07-2008 14:06

Bericht door Rosa » 22-07-2008 12:52

Ik vraag het me ook af Claudia - hoeveel vrouwen krijgen wel niet te horen dat ze een postnatale depressie hebben... Het ligt allemaal aan het ontzwangeren, de nieuwe situatie, het aanpassen aan een nieuw leven, het combineren van verantwoordelijkheden (zorg & werk) en de overtuiging van veel mensen dat vrouwen weinig kunnen handelen. Nonsense! Bij mij is de mirena er sinds gistermiddag uit en ik heb net als Anneke het gevoel dat ik nu al relaxter ben. Het is echt alsof de mist uit m'n hoofd is opgetrokken. Ik ben er weer eens van overtuigd geraakt dat je als vrouw prima weet waar je grenzen liggen en wat je aan kunt - en dat is veel meer dan de buitenwereld lijkt te verwachten. Het (bij de mirena letterlijke) onderbuikgevoel dat er iets is buiten jou om waardoor je niet goed functioneert, moeten we denk ik altijd serieus nemen. Luisteren naar je eigen lichaam heet dat toch? Het vertelt je zo veel meer dan de wetenschap in hun standaard onderzoeken weet in te passen! :roll:

Anneke
Ervaren Forumlid
Berichten: 97
Lid geworden op: 08-07-2008 11:59

Bericht door Anneke » 22-07-2008 16:36

Hoi Rosa, wat fijn dat jij ook al zo snel de geestelijke gevolgen positief ervaart. Het Mist-verhaal herken ik heel sterk. Kon ik voorheen de deur niet uit zonder briefjes (ik kon rustig naar de stad fietsen en daar aangekomen niet meer weten wat ik daar moest :oops: ), nu heb ik alles goed op een rijtje, kan zelfs zonder briefje mn boodschappen doen!Wat een verschil zeg, ik heb het gevoel dat ik niet stuk te krijgen ben, zonder heel erg hyper te zijn. Maar het voelt gewoon goed, zo zonder dat gedwarrel in je hoofd en het van de hak op de tak gaan. Groetjes Anneke.

Claudia
Site Admin
Berichten: 859
Lid geworden op: 16-12-2007 20:07

Bericht door Claudia » 23-07-2008 20:31

Rosa schreef:Ik vraag het me ook af Claudia - hoeveel vrouwen krijgen wel niet te horen dat ze een postnatale depressie hebben... Het ligt allemaal aan het ontzwangeren, de nieuwe situatie, het aanpassen aan een nieuw leven, het combineren van verantwoordelijkheden (zorg & werk) en de overtuiging van veel mensen dat vrouwen weinig kunnen handelen. Nonsense! Bij mij is de mirena er sinds gistermiddag uit en ik heb net als Anneke het gevoel dat ik nu al relaxter ben. Het is echt alsof de mist uit m'n hoofd is opgetrokken. Ik ben er weer eens van overtuigd geraakt dat je als vrouw prima weet waar je grenzen liggen en wat je aan kunt - en dat is veel meer dan de buitenwereld lijkt te verwachten. Het (bij de mirena letterlijke) onderbuikgevoel dat er iets is buiten jou om waardoor je niet goed functioneert, moeten we denk ik altijd serieus nemen. Luisteren naar je eigen lichaam heet dat toch? Het vertelt je zo veel meer dan de wetenschap in hun standaard onderzoeken weet in te passen! :roll:
Helemaal mee eens Rosa!
En volgens mij gebeurt dit niet alleen vrouwen die een Mirena krijgen na hun bevalling. Stel dat je met de pil begint na de bevalling en je bent daar ook gevoelig voor, en ontwikkelt een depressie en/of allerlei andere klachten?
Dan komt iedereen met dezelfde argumenten als die jij hier opnoemt om een verklaring te geven voor je depressie, terwijl je lichaam niet de kans krijgt om te herstellen van de zwangerschap en de bevalling, maar meteen een lading hormonen om de oren krijgt gesmeten... :( Zo krijgt het ontzwangeren niet eens een eerlijke kans toch?
Moeder van 4 kinderen, drie keer Mirena (in 2001, 2003 en 2007)

Plaats reactie